Parhali İncili: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
ႧႤႧႰႨ ႾႠႰႨ (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
ႧႤႧႰႨ ႾႠႰႨ (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok Etiket: Anlam ayrımı bağlantıları |
||
1. satır:
[[File:პარხლის ოთხთავი.png|küçükresim|350px|sağ|I. ''Parhali İncili'']]
'''''Parhali İncili''''' ([[Gürcüce]]: პარხლის ოთხთავი; ''okunuşu'': "parh'lis oth'tavi), Artvin ilinin Yusufeli ilçesinde bulunan [[Parhali Manastırı]]'
'''I. Parhali İncili''', Gürcistan'ın başkenti Tiflis'teki Elyazmaları Merkezi'nde korunmaktadır. Bu İncil 260 yapraktan oluştur. Keşiş İoane (İoane Beray) tarafından 973 yılında [[Şatberdi Manastırı]]'nda çoğaltılmıştır. İoane İncil'e düştüğü notta İncili Şatberdi'de yazdığını ve Parhali Manastırı'na bağışladığını belirtmiştir.<ref>[http://geomanuscript.ge/?page=saqartvelo "Gürcüce Elyazması Kitap" (Gürcüce)]</ref>
Parhali İncili'ni 1889 yılında Gürcü tarihçi ve arkeolog [[Ekvtime Takaişvili]] ortaya çıkardı. İncil, Yukarı Çala köyünde Suhiev (Suhiaşvili) olarak tanınan bir rahipte bulunuyordu. Rahip söz konusu yazma İncil'i Takaişvili'ne vermeyi kabul etmedi. Suhiaşvili'nin ölümünden sonra İncil kayboldu. 1920 yılında Almanya konsolosu tarafından Tiflis Üniversitesi'ne bırakıldı. Parhali İncili, başka iki elyazmasıyla birlikte 1945 yılında yayımlanmıştır.<ref> Vladimer Kekelia, Nikloloz Jğenti, Dali Çitunaşvili, Temo Cocua, ''Tao-Klarceti: Elyazması Miras'' (Gürcüce), Tiflis - Batum, 2012, s. 7. ISBN 978-9941-9284-6-8</ref>
'''II. Parhali İncili''', 10-11. yüzyıllarda, tarihsel Gürcistan'ın bir parçası olan [[Parhali]]'de yazıya geçirilmiş olduğu tahmin edilmektedir. [[Parhali Manastırı]]'nda korunduğu için ''Parhali İncili'' olarak adlandırılmıştır.<ref> Vladimer Kekelia, Nikloloz Jğenti, Dali Çitunaşvili, Temo Cocua, ''Tao-Klarceti: Elyazması Miras'' (Gürcüce), Tiflis - Batum, 2012, s. 13. ISBN 978-9941-9284-6-8</ref>
==Kaynakça==
{{Kaynakça}}
| |||