Vikipedi

Patates: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Zemxer (mesaj | katkılar)
Devriyeler
8.456 değişiklik
kDeğişiklik özeti yok
Nebra (mesaj | katkılar)
Devriyeler
35.608 değişiklik
Değişiklik özeti yok
87. satır:
 
Patatesler, [[glikoalkaloid]]ler olarak bilinen [[Toksisite|toksik]] bileşikleri içerir ve bunların en yaygın olanları [[solanin]] ve [[kakonin]]'dir.
Solanin, ölümcül itüzümü (''[[Atropa belladonna]]''), henbane (''[[Hyoscyamus niger]]'')’in yanısırayanı sıra tütün (''[[Nicotiana|Nicotiana spp.]]'') ve ayrıca [[patlıcan]] ve [[domates]] gibi diğer gıda bitkilerini içeren aynı [[Solanaceae]] familyasında bulunur. Patates bitkisini yırtıcılarından koruyan bu bileşikler genellikle (yumruların aksine) yapraklarında, çiçeklerinde, filizlerinde ve meyvelerinde yoğunlaşır.<ref>{{Web kaynağı |başlık= Tomato-like Fruit on Potato Plants |yayıncı= [[Iowa State University]] | url = http://www.ipm.iastate.edu/ipm/hortnews/2004/7-2-2004/tomatopotato.html |erişimtarihi= 8 Ocak 2009 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20040716065133/http://www.ipm.iastate.edu/ipm/hortnews/2004/7-2-2004/tomatopotato.html | arşivtarihi = 16 Temmuz 2004}}</ref> Birkaç çalışmanın özetinde, glikoalkaloid içeriği çiçeklerde ve filizlerde en yüksek ve yumru etinde en düşüktü. (Glikoalkaloid içeriği, en yüksekten en düşüğe şöyle sıralanır: çiçekler, filizler, yapraklar, yumru kabuğu, kökler, meyveler, kabuk [deri artı yumru etinin dış korteksi], gövdeler ve yumru eti).<ref name=fried/>
 
Işığa maruz kalma, fiziksel hasar ve yaş, yumru içindeki glikoalkaloid içeriğini arttırır.<ref name="Greening of potatoes">{{Web kaynağı|url=http://www.csiro.au/resources/green-potatoes|başlık=Greening of potatoes|yıl=2005 |yayıncı=Food Science Australia|arşivurl=https://web.archive.org/web/20111125205141/http://www.csiro.au/resources/green-potatoes|arşivtarihi=25 Kasım 2011|ölüurl=evet|erişimtarihi=15 Kasım 2008}}</ref> {{dönüştürme|170|°C|°F|abbr=on}} üzerinde yüksek sıcaklıklarda pişirmek bu bileşikleri kısmen yok eder. [[Solanum jamesii|Yabani patatesler]]deki glikoalkaloidlerin konsantrasyonu, insanlarda toksik etkiler oluşturmak için yeterlidir. Glikoalkaloid zehirlenmesi baş ağrılarına, [[ishal]], [[kramplara]] ve ciddi vakalarda komaya ve ölüme neden olabilir. Ancak ekili patates çeşitlerinden zehirlenme çok nadirdir. Işığa maruz kalma, [[klorofil]] sentezinden yeşillenmeye neden olur ve yumru kökün hangi bölgelerinin daha zehirli hale geldiğine dair görsel bir ipucu verir. Bununla birlikte, yeşillenme ve glikoalkaloid birikimi birbirinden bağımsız olarak meydana gelebileceğinden bu kesin bir kılavuz sağlamaz.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Patates" sayfasından alınmıştır