Gece Devriyesi: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
MrBrandon15 (mesaj | katkılar) kDeğişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
43. satır:
Resimde tariflenen anda, Teğmen Willem van Ruytenburch'e gitme emrini verdiği sırada Yüzbaşı Frans Banninck Cocq'un milislerinin harekete geçişi görülüyor. Bu ön planın ardında, ressamın resminde görünmek için ortalama yüz florin ödeyen, 18 kişiden daha fazlası bulunmaktadır. İki subay, muhtemelen kadrajda işgal ettikleri ayrıcalıklı yer için daha fazla ödedi. Toplamda, Rembrandt bu resim için 1600 florin kazandı.<ref name="Daily Motion"/>{{'}}<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.rijksmuseum.nl/info/faq?lang=es |dil=İspanyolca |başlık=El Rijksmuseum explica el valor incalculable de ''La ronda de noche'' a partir de su precio original. |erişimtarihi=2 Haziran 2007 |arşivURL=https://web.archive.org/web/20120111163339/http://www.rijksmuseum.nl/info/faq?lang=es |arşivtarihi=11 Ocak 2012 |ölüurl=evet}}</ref> Arcabuceros şirketi bir belediye kurumu olduğu için, Gece Devriyesi Amsterdam Belediyesi'nin mülkü olmaya devam eder, Rijksmuseum'a maddi bir karşılık gözetmeksizin kullanılmak üzere kiralanmıştır.
Karakterler, Hollandalı ressam tarafından uygun gördüğü şekilde resme yerleştirilmiştir, çünkü milislerin günlük olarak eğitime hazırlandığı zamanlarda birçok defa gözlemlemişti ve ayrıca güvenlik için gezen milisler, görevleri icabı şehri gezmek için düzenli olarak
Şirket merkezinin açılış şöleni için kurulan komisyon, diğer şirket portreleriyle birlikte; oğlu [[XIII. Louis]] ve merak uyandıran [[Armand Jean du Plessis de Richelieu|Kardinal Richelieu]]'nin emriyle sürgün
Resim siparişinin ödemesi gecikmeli olarak yapıldı zira milis üyelerinin beklentilerini tam olarak karşılamadı, çünkü çoğunluğunun varlığı tam olarak resimde tanımlanmamıştı. Kalitesine rağmen, zamanında eleştirmenler tarafından da fark edilmedi. Resim, "Hollanda sanatının Altın Çağı"{{'}}nda ortaya çıkan Hollandalı kolektif portreler geleneğinin temel bir parçasıdır. Frans Hals gibi çağdaş yazarlar kendilerini neredeyse yalnızca bu tür özel portrelere adadılar.
|