Schweizerische Nordostbahn: Revizyonlar arasındaki fark

İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi (NOB) 1 Temmuz 1853'dete iki demiryolu şirketinin birleşmesi ile ortaya çıktı. Birleşen şirketler, İsviçre'nin ilk demiryolu olan ve ''Spanisch-Brötli-Bahn'' olarak da bilinen İsviçre Kuzey Demiryolları (SNB) ve henüz yeni kurulmuş olan Zürich-Bodenseebahn adlı şirketlerdi.<ref>H. Schleich: ''Die bauliche Entwicklung des Bahnhofes Winterthur.'' In: ''Schweizerische Bauzeitung.'' Bd. 23/24, 1894, ISSN 0036-7524, S. 121 ([http://retro.seals.ch/cntmng?type=pdf&rid=sbz-002:1894:23:24::204&subp=hires Almanca PDF dosyası)]{{Ölü bağlantı|tarih=Nisan 2020 }}</ref> Başlangıçtaki kuzey demiryolu hattını Baden'den Basel'e kadar ilerletme planı önceleri gerçekleşmedi ve Zürih, Aargau ve Basel kantonlarından çeşitli ilgilenler oldu.

Şirket yurtdışı ile yük taşımacılığını gerçekleştirmeye çaba harcadı. Önce Zürih ile Konstanz Gölü arasındaki hattı gerçekleştirdi. Bu işteki rakibi merkezi St. Gallen'de olan Birleşik İsviçre Demiryolu Şirketi (Vereinigte Schweizerbahn) idi. Bu yüzden önce 16 Mayıs 1855'dete Romanshorn-Winterthur hattını devreye soktu. Bir sonraki hat olan Zürih-Winterthur hattı ise iki etapta açıldı. Önce 27 Aralık 1855'dete Winterthur-Oerlikon arası, 26 Haziran 1856'da ise Oerlikon ile zaten daha önce var olan Zürih-Baden hattının birbirine bağlanması gerçekleşti. Bu sayede, Konstanz gölü kıyısında kendi halinde bir köy olan Romanshorn, kuzey İsviçre'nin önemli bir bağlantı noktası haline geldi. Şirket aynı zamanda Konstanz gölündeki deniz taşımacılığını da üstlendi. 1869'da [[Romanshorn]] ile [[Friedrichshafen]] ([[Almanya]]) arasında [[tren feribotu]] hattı kuruldu.