Yüksek çözünürlüklü televizyon: Revizyonlar arasındaki fark

'''Yüksek çözünürlüklü televizyon''' ya da '''yüksek tanımlamalı televizyon''' ([[İngilizce]]:''High-definition television'', kısaca '''HDTV''') geleneksel TV yayın standartlarından ([[PAL]], [[SECAM]], [[NTSC]]) daha yüksek çözünürlük sağlayan bir yayın standardıdırstandartıdır.

1983 yılında, ITU ([[International Telecommunication Union]]) altındaki radyokomünikasyonRadyokomünikasyon sektörü ([[ITU-R]]) bünyesinde tek bir uluslararası yayın standardı geliştirmek üzere bir çalışma grubu (IWP11/6) kuruldukurdu. Standart hiçbir zaman sonuçlandırılamamış olmakla beraber ITU-R BT.709-2 ("Rec. 709") numaralı ITU-R tavsiyesi 16:9 resim oranı ile beraber [[1080i]] (1,080 satır-[[interlaced]]geçişli) ve [[1080p]] (1,080 satır-[[progressiveProgressive|kademeli]]) formatlarını tanımlamıştır.

Ancak standardın tanımlanması hemen uygulanmasını getirmedigetirmemiştir. İlk ticari HDTV denemeleri standart-çözünürlüklü yayınların 4 katı bandbant-genişliği gerektiriyordu. BandBu sebeple Bant-genişliğini SDTV (Standard Definition TV)'nin 2 katına düşüren gayretler bile onun uydu dışında bir ortamda kullanılmasını sağlayamadı. Ek olarak HDTV yayınların üretilmesi ve kayıt edilmesi de ilk zamanlar teknik açıdan bir meydan okumaydı. 2000'li yıllarda sıkıştırma algoritmaları için ihtiyaç duyulan işlemci güçlerinin ve depolama kabiliyetlerinin artmasıyla beraber HDTV ticari olarak uygulanabilir ve karkâr getiren bir hal almıştır.

Büyük ekranlı TV'lerin ve yüksek çözünürlüklü projektörlerin çoğalmasıyla beraber geleneksel SDTV(Standard Definition TV) yetersiz kalmaya başlamıştır. "HD Ready" bir televizyon SDTV kanalları daha iyi göstermez.gösteremez bu sebeple Mükemmelmükemmel görüntü elde etmek için HD sinyal veren kaynaklar gerekir. Bu kaynakların bir kısmı şu şekildedir:;

* Havadan gelen karasal sinyaller. Bunlar evlerimizdeki uygun antenler ile alınabiliralınabilmektedir. Türkiye'de karasal dijital yayınlar başladığında [[HDTV|HD]] yayınlar da mümkün olabilecektirolabildi. Bu yayınları izleyebilmek için TV içine entegre edilmiş veya harici alıcılar gereklidirgerekmektedir. Yeni çıkan TV'lerde DVB-T alıcıları artık standart olarak bulunuyor.

* [[Kablo TV (anlam ayrımı)|Kablo TV]] üzerinden gelen sinyaller. Dijital yayınlarla birlikte HD yayınlar da mümkündür. Bu yayınların izlenebilmesi için harici veya dahili alıcılar gerekir.

* [[Blu-ray Disc|Blu-Ray]] oynatıcılar., HD formatındaki film, dizi, klip gibi görüntüleri oynatabilmektedir. TV'ye HDMI veya komponent üzerinden bağlanmaktadır.

* Bilgisayarlar.Bilgisayarların Yeniyeni grafik chipleri[[Çip|çipleri]] artık ekran kartlarında [[HDMI]] çıkışını mümkün kılmaktadır. Bilgisayarın [[DVI]] çıkşındançıkışından da bir adaptör yardımıyla televizyonun [[HDMI]] girişine bağlantı yapılabilmektedir.

* Dikey çözünürlüğü tarif eden satır sayısı,

* Tarama sistemi: '''progressivekademeli - sürekli''' (p) veya '''interlacedgeçmeli - taraklı''' (i). Sürekli taramada görüntü karesi tek seferde ekrana yansıtılmaktadır. Taraklı taramada ise önce görüntünün tek numaralı satırları ekrana yansıtılmakta, arkasından çift numaralı satırları yansıtılmaktadır. Böylece bir poz 2 turda oluşturulmaktadır. Klasik TV yayınları taraklıdır.

* Saniyedeki kare veyave alan sayısı ([[Saniyedeki kare sayısı|FPS]]).

720p60 formatı 1280 × 7201280×720 [[piksel]]dir ve saniyede 60 kare (60 [[hertz|Hz]]) kaydeder. 1080i50 formatı 1920 × 1080 pikselspikseldir (ie 2 [[Megapixel#Megapixel|MP]]) saniyede 50 alan kaydeder. Bazen akan alanlar (kareler) yarım-kare olarak adlandırılır, çünkü bir çerçevenin iki alanı belirli sürelerle kaydırılır. Akış (alan) [[telecine|pulldown]] ve bölünmüş alan özel tekniklerdir ve tüm kareleri iletmeye müsaade ederler.

Ürünün ticari anlamı her bir akış oranı veya alan oranı düşürülür. örn,örnek olarak; Bir "1080i televizyon seti" etiketi sadece resim çözünürlüğünü gösterir. Sık sık, bu oran 1080p24, 1080p25, 1080p30 ve ileride çıkacak olan 1080p50 ve 1080p60 gibi [[1080p]] sınıfına girenlerin haricindekiler için 50 veya 6060tır. dırAkış oranı çözünürlükten başka anlama da gelebilir. Örneğin; 24p, saniyede 24 tarama işlemi ve 50i, saniyede 50 belirlenmiş alan içeren yani saniyede 25 belirlenmiş akış yapan anlamına gelir. Çoğu HDTV sistemler standart [[çözünürlük]] ve akış veya alan oranını destekler. En yaygın olanlar şöyledir.

[[HDTV]]’lerde doğrusal çözünürlük standart çözünürlüğün en az iki katı kadardır, bu sayede ekran detayı [[analog]] televizyonlardan ve normal [[DVD]]’lerden daha fazladır. HDTV yayını için teknik standartlar da 16:9 oranında [[aspect ratioanarmorfik (image)|aspectesnetme ratio]]kullanmadan imagesen withoutboy usingoranlı [[letterbox]]inggörüntülerin oretkin [[anamorphic]]görüntü stretching,çözünürlüğü thus increasing the effective image resolutionartar.

Bir yayın için en uygun format video grafik kaydının türüne ve resmin karakteristiklerine bağlıdır. alan ve akış oranı kaynak ve çözünürlükle eşdeğerdir. Çok yüksek çözünürlüklü kaynak kullanılabilen düzenlemeyi iletebilmesi için çözünürlüğün kaybolmaması şartıyla daha fazla bant genişliğine ihtiyaç duyar . Bütün HDTV bellek ve iletim sistemlerinden alınan resim sıkıştırılmamış kaynakla karşılaştırıldığında [[Sıkıştırmasıkıştırma kaybı]] bozulacaktır.

[[Betacam]] SP gibi video şeritindeki eski (önceki-HDTV) kayıtlar sık sık 480i60 veya 576i50 formunu kullandı. Bunlar daha yüksek çözünürlük formatı olan ([[720i]] ve 1080i)'ye dönüştürülebilirler.

Sinematik olmayan HDTV video kayıtları ya [[720p]] veya [[1080i]] formatında kaydedildi. Bu format televizyon yayını içindir. Genellikle, 720p hareketli yayınlarda daha kullanışlıdır. progressivelyGeçmeli scansalanlar frames,kullananlar insteadve ofbu thenedenle 1080i,hızlı whichgörüntülerin usesolduğu interlacedçözünürlüğünü fieldsdüşürebilen and thus might degrade1080i theyerine resolutionkareleri ofaşamalı fastolarak imagestarar.