Kullanıcı:Myxomatosis57/Plazmon: Revizyonlar arasındaki fark

Mükemmel eşlenmiş katmanlar, [[zamanda sonlu farklar yöntemi]]nde kullanılan soğurucu sınır koşullarının yetersizliği üzerine geliştirilmiştir; simülasyon yüzeyinde dalga empedansının eşlenmesi ve üssel bir operatörle soğurulması ile çalışan bu sınır koşulları, sınıra yatay açılarla gelen [[düzlem dalga]]larda yapay yansımalara neden oluyordu.{{sfn|Davidson|2005|ss=94-100}}

Mükemmel eşlenmiş katman modeli, ilk kez 1994'te J. Berenger tarafından ortaya atılmıştır.<ref name="berenger"/> Berenger'in "ayrık-alan" katman modeli, dikey alan vektörlerinin ayrı ortogonal bileşenlere ayrılması üzerine kuruludur. Bu bileşen vektörleri için soğuruculuğu sağlayan birer yapay [[Elektrik direnci ve iletkenliği|iletkenlik sabiti]] atanır; bu soğurucu katmanın [[anizotropi]]k olduğunu ifade eder. [[Yansıma katsayısı]] eşitliği kullanılarak ilgili parametrelerden sıfır yansımayı sağlayacak değerler elde edilebilir.{{sfn|Davidson|2005|ss=94-100}}{{sfn|Taflove|Hagness|2005|ss=276-280}}