Giuseppe Garibaldi: Revizyonlar arasındaki fark

Garibaldi İtalya'ya 1848 devriminin karışıklığı içinde döndü. Charles Albert'in (Carlos Alberto: 2 Ekim 1798- 28 Temmuz 1849 Sardunya Kralı "1831-1849") hizmetine önerildi. Kral bazı liberal eğilimler gösteriyordu. Fakat Garibaldi'ye karşı soğuk ve güvensiz davranıyordu. Piyemonte'den ters cevap aldı, o ve onun takipçileri [[Lombardiya]]'ya geçtiler. Onlar Avusturya işgaline karşı ayaklanmışlar ve Milan hükûmeti eyaletine yardım sunuyorlardı. Takip eden bu yönde, Başarısız İlk İtalyan Bağımsızlık Savaşında, Luino ve Morazzone'deki iki küçük zaferde ordusunu yönetiyordu. Novara'daki Piemonte yenilgisi (23 Mart 1849) izdihamından sonra Garibaldi Cumhuriyeti desteklemek için [[Roma]]'ya hareket etti ki Papalığa ait bir devlet ilan ediliyordu. Fakat, Luis Napeleon (Gelecekteki III. Napeleon) onu devirmeye tehdit etmek için bir Fransız kuvveti gönderdi. Manzini'nin zorlamasıyla Garibaldi Roma'nın savunmasının komutanlığını aldı. Karısı Anita onunla birlikte savaştı. Tüm gayretlerine rağmen şehir 30 Haziran 1849 da düştü. Garibaldi ve onun kuvvetleri [[Avusturya]],[[Fransa]], [[İspanya]] ve [[Napoli]] orduları tarafından avlanıyordu. [[Venedik]]'e ulaşmak amacıyla kuzeye kaçtığında, ayaklananlar hala Avusturya'nın kuşatmasına direniyordu. Destansı bir yürüyüşten sonra, San Marino'da kendisini hala takip eden 250 adamıyla geçici göçmenlik aldı. Anita, onların beşinci bebeğini taşıyordu, geri çekilme sürecinde Comacchio yakınlarında öldü.