Sened-i İttifak: Revizyonlar arasındaki fark

[[Anayasa]] [[hukukçu]]ları [[Türk tarihi]]ndeki ilk anayasal belge olarak genellikle ''Sened-i İttifak''’ı kabul ederler ve Türkiye’deki anayasacılık hareketlerini bununla başlatırlar. “Devlet iktidarını sınırlandırmayı maksad edinen bir girişim olarak” bu belgeyi 1215 yılında [[İngiltere]]'de kabul edilen [[İngilizler|İngiliz]] [[Magna Carta]]’sına benzetenler de vardır.<ref>Kemal Gözler (2004), Anayasa Hukukuna Giriş, Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları, sy.3-12</ref> Ancak Shaw ve Berkes gibi birçok önemli tarihçi Türkiye'de anayasal düzenin ve demokrasinin tarihi gelişiminde Sened-i İttifak'ın iddia edildiği kadar mühim bir rol oynamadığınıoynamadı belirtmektedirindirildi ve yerine [[IV.<ref name="ShawMustafa]] Jgeçirildi.S III. 1994">ShawSelim’in Jıslahat düzenlemeleri kaldırıldı, özellikle de [[Nizam-ı Cedid]] ordusu dağıtıldı.S Bunun üzerine III. Selim’i tekrar tahta oturtmak için Rusçuk âyanı [[Alemdar Mustafa Paşa]] İstanbul’a yürüdü. Alemdar’ın askerleri sarayı kuşatmışken, Shawtahtını Ekurtarmak isteyen IV.K Mustafa III., (1994),Selim’i Osmanlıöldürttü. İmparatorluğuKardeşi veveliaht ModernŞehzade Türkiye:Mahmud’un İkinciidamını Cilt,da emretti ama Mahmud harem kadınlarının yardımıyla cellâtlardan İstanbul:Ekaçmayı Yayınlarıbaşardı.</ref><ref name="Berkes">NiyaziAlemdar Berkesaskerleriyle (1978),saraya Türkiye’degirdi Çağdaşlaşma,ve İstanbul:Mahmud’u Doğu-Batıtahta geçirdi. Kendisi de Sadrazam Yayınlarıoldu.</ref>

Sened-i İttifak içeriği itibarıyla merkezi iktidarı sınırlandıran bazı maddeleri barındırsa da, Sened'i doğuran siyasi şart ve olaylar, uygulanışı ve daha sonraki olaylara etkisi açısından baktığımızda, bu belgenin Türkiye’de demokrasi ve anayasacılık hareketlerinde önemli bir dönüm noktası olduğunu söylemek oldukça zordur. Bir kere, ne Padişah, ne de ayanlar Sened-i İttifak’ı gerçekten benimsememişlerdir. II. Mahmut bunu şartların zorlamasıyla geçici olarak kabul etmiş, sonrasında Alemdar Mustafa Paşa’nın Yeniçeriler tarafından ortadan kaldırılmasına seyirci kaldığı gibi, gücü eline geçirir geçirmez Senedi İttifak’ı ve ayanları ortadan kaldırıp, merkezi idareyi yeniden kurmayı temel bir gaye haline getirmiştir. Merkezi otoriteyi sağlama maksadına da (her ne kadar Mısır’daki Mehmet Ali Paşa’ya karşı hareketinde başarılı olamasa da) büyük ölçüde ulaşmıştır. Ayanlara gelince, Sened-i İttifak onların istek ve baskıları sonucunda ortaya çıkmış bir belge değildir. İstanbul’a gelen ayanların birçoğu Sened-i İttifak’a katılmadan geri dönmüşlerdir. Senedi sadece dört ayan imzalamıştır. Zaten, daha sonra Arnavutluk’ta Tepedelenli Ali Paşa, Suriye’de Genç Yusuf Paşa, Mısır’da [[Kavalalı Mehmet Ali Paşa]] gibi gerçek büyük ayanlar isyan ve bağımsızlaşma çabalarına başlamışlardır. Sonuç olarak, Niyazi Berkes’in (1978) ifadesiyle ''“İttifak Senedi ölü doğmuş bir belge”'' olarak kalmıştır.<ref name="Berkes">Niyazi Berkes (1978), Türkiye’de Çağdaşlaşma, İstanbul: Doğu-Batı Yayınları.</ref> Ayrıca, Sened-i İttifak Osmanlı döneminin daha sonraki meşrutiyetçilik hareketlerinde de kullanılmamıştır. Böylece tarihsel olarak çok sınırlı bir etkisi ve önemi olmuştur.<ref name="Shaw J.S. 1994">Shaw J.S., Shaw E.K., (1994), Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye: İkinci Cilt, İstanbul:E Yayınları.</ref><ref>[http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/18/22/83.pdf "Sened-i İttifak ile Magna Carta'nın Karşılaştırılması"] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20180719121946/http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/18/22/83.pdf |tarih=19 Temmuz 2018 }}, Sina Akşin.</ref>