Agincourt Muharebesi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok Etiket: 2017 kaynak düzenleyici |
Değişiklik özeti yok Etiket: 2017 kaynak düzenleyici |
||
38. satır:
[[Dosya:Map Agincort.svg|sol|200px|küçükresim|Muharebenin gelişimi]]
[[V. Henry (İngiltere Kralı)|V. Henry]], 1415 yılında [[Harfleur]]'u aldı ve yaklaşık 9.000 askerle beraber [[Calais]]'e ilerledi. Ancak söz konusu ordu, 25 Ekim 1415 tarihinde Agincourt'ta 30.000'den fazla Fransız askeri tarafından durduruldu. Fransızlar yağmur nedeniyle bataklığa dönüşmüş araziyle karşılaştılar. Henry bu askerlerin hücüma geçmesini ve çamurda başarısız olmasını bekledi. İngiliz okçuları, iki Fransız hücumunu püskürttüler. Henry'nin askerleri daha sonra arkadan saldırdılar. Fransız ordusu dağıldı. Tahminen 5.000 Fransız askerinin öldüğü bu kanlı savaş Troyes antlaşmasına neden oldu.<ref>Savaş Sözlüğü, George Childs KOHN, sf:20</ref>
==Savaş esirlerinin infazı==
Kazanılan zaferin ardından kral Henry V, dağılmış haldeki Fransız kılıç artıklarının toplanarak saldırıya geçmeleri olasılığından korkuya kapılır. ''Gesta Henrici'' bu durumu İngiliz birliklerinin Fransız ana gövdesini yendikten sonra hala taze ve yine sayıca İngiliz Ordusundan büyük durumundaki yedek birliklerini görmelerine bağlar. Konuyla ilgili yorumlarını aktaran tarihçiler Le Fevre ve Wavrin ise Fransız yedek birliklerinin toparlanmaya başladığı ve yürüyüşe geçtiğinin görüldüğünü belirtirler. İngilizler varlıklarını tehlikede gördükten sonra ele geçirdikleri Fransız savaş esirlerinin infaz edilmesine başlarlar. O dönemde yazılı olmayan şövalyelik usulüne göre esir edilen şövalyelerin infaz edilmesi adet olmadığı için bu kararı bizzat kralın vermiş olması muhtemeldir. İnfazlara katılmak istemeyen İngiliz asillerin pasif direnişini kral Henry V, karşı gelenlerin asılacağını bildirerek kırar. Sonunda Henry V binli rakamlarla ifade edilen Fransız savaş esirini idam ettirir, bu süreçte sadece en değerli az sayıda şövalye fidye için infaz edilmemiştir. Çoğu tarihçi, sayıları galiplerin sayısından çok olan Fransızların sayıca üstün olduklarını anlayıp muharebe meydanındaki silahlar sayesinde bir direniş başlatabileceğini ve zaten yorgun düşmüş İngiliz Ordusunun yenilebileceğini söylemektedir. Dolayısıyla modern uzmanlar bu kararı eleştirmemektedir. Tarihçi John Keegan, Fransız savaş esirlerinin infaz edilmesinin ardındaki sebebi tüm esirlerin boyun eğmesini sağlamak ve Fransız yedek birlikleriyle çarpışma yaşanması durumuna karşı önlem almak olduğunu belirtir. Bu kadar çok sayıda esiri kısa sürede infaz etmek zor olduğu için kimi kaynaklarda iddia edildiği gibi abartılı rakamların infaz edilmediğini savunur. Fransız yedek birliklerinin saldırıya geçmeden dağılması üzerine infazlar durdurulur.
== Popüler kültüre etkileri ==
| |||