Kullanıcı:SAİT71/Çalışma5: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
k →İki ordunun karşılaşması: sol sol |
|||
119. satır:
=== İki ordunun karşılaşması ===
[[Dosya:A miniature depicting the capture of Bayezid I.jpg|küçükresim|sağ|250px|I. Bayezid'in muharebe sonunda esir düşmesini tasvir eden bir minyatür]]▼
{{Alıntı kutusu
| alıntı = ''Her taraftan savaş erleri keskin kılıçlarını düşmanların kafasına öyle vuruyorlardı ki, bulutlardan kılıç yağıyor zannedilirdi.''
Satır 131 ⟶ 129:
| align = right
}}
Muharebe gecesi, orduların ana kuvvetleri arasında herhangi bir çatışma yaşanmadı ancak yalnızca ileri karakollarda ve keşif birlikleri arasında sabaha kadar çarpışmalar meydana geldi.{{kdş|Bıyıktay|1934|s=84}} 28 Temmuz 1402 sabahında Bayezid ordusunu organize etti. Osmanlı [[Sancak (bayrak)|sancaklarları]] açıldıktan sonra; Bayezid ordusunun sadakati ve başarılarından bahseden bir konuşma yaptı.{{kdş|Bıyıktay|1934|s=84}} Timur'da ordusunun düzenini sağladıktan sonra her muharebe öncesinde yaptığı gibi; iki rekât [[namaz]] kıldı ve onun emrinden sonra nefir, borgu ve [[nakkare]] sesleri ile birlikte muharebe başladı.{{kdş|Şamî|1987|s=306}}{{kdş|Yezdi|2019|s=392}}{{kdş|Bıyıktay|1934|s=84}} İlk olarak Timur ordusunun sağ cenahındaki [[Ebubekir Mirza]] komutasındaki birlikler ok saldırısıyla atak yaptı. [[Cihanşah]] ve [[Kara Yülük Osman Bey]]'de muharebenin ilk hücumuna destek verdi.{{kdş|Bıyıktay|1934|s=84}}{{kdş|Yezdi|2019|s=392}}{{kdş|Öztuna|1946|s=28}} Yapılan bu saldırıyı Rumeli tımarlı askerleri karşıladılar ve Timurluları geri püskürttüler.{{kdş|Egemen|Orhan|1995|s=71}} Bir süre bu cenahtaki mücadele böyle devam etti ve daha sonra Osmanlı safında muharebeye başlayan [[Kara Tatarlar]] saf değiştirerek ön saflarındaki Rumeli askerlerine ok saldırısı yapmaya başladılar.{{kdş|Bıyıktay|1934|ss=84-85}}{{kdş|Egemen|Orhan|1995|s=71}} Bu durum Rumeli askerleri üzerinde olumsuz bir etkiye sebep oldu.{{kdş|Bıyıktay|1934|ss=85}}{{kdş|Egemen|Orhan|1995|s=71}} [[I. Mehmed|Mehmed Çelebi]] genel ihtiyat kuvvetleri ile birlikte sol cenahta Timurlulara karşı saldırı yapmasına rağmen durumu düzeltemedi.{{kdş|Bıyıktay|1934|ss=85}} İki ateş arasında kalan Osmanlı sol cenahı, kuvvet dengesinin Timurlular lehine değişmesiyle birlikte bozularak geri çekilmek zorunda kaldı.{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=312}}{{kdş|Egemen|Orhan|1995|s=71}} Böylece Osmanlı
Osmanlılar öğleye doğru merkezden bir genel hücum gerçekleştirdi ve Timur ordusu geriye püskürtüldü. Sultan Hüseyin Osmanlılara karşı bir hücum gerçekleştirdi ancak başarılı olamadı, ardından Muhammed Mirza'nın ihtiyat kuvvetleri bir hücum yaptı. Osmanlı sağ cenahı bu hücumlara karşılık verdi. Timur ise bozulan sol cenahını yeniden takviye etti.{{kdş|Öztuna|1946|s=29}} Tekrar hücum yapan Timur ordusu yine başarılı olamadı. Bu esnada Timur'un ordusunda bulunan Anadolu beyleri sancaklarını açtılar ve Osmanlı sağ cenahında bulunan Anadolu eyalet askerlerinin sipahileri karşı tarafa geçtiler. Böylece Osmanlı ordusunun sağ cenahı da bozularak geri çekilmek zorunda kaldı.{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=312}}{{kdş|Neşrî|1949|ss=350-351}} Bu durum üzerine Osmanlı ordusunun merkez kuvvetlerinin etrafı açılmış oldu.{{kdş|Bıyıktay|1934|s=86}} Merkezdeki Sırp birliklerinin mücadelesi ise Timur tarafından övgü aldı.{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=313}}{{kdş|Neşrî|1949|ss=350-351}}
▲[[Dosya:A miniature depicting the capture of Bayezid I.jpg|küçükresim|sağ|250px|I. Bayezid'in muharebe sonunda esir düşmesini tasvir eden bir minyatür]]
Timur öğleden sonra ordusuna genel hücum emri verdi.{{kdş|Öztuna|1946|s=29}} Bu esnada Sadrazam [[Çandarlı Ali Paşa]], Murad Paşa ve Yeniçeri Ağası Hasan Ağa; en büyük [[şehzade]] [[Süleyman Çelebi (emir)|Süleyman Çelebi]] ile birlikte muharebe alanını terkettiler.{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=313}}{{kdş|Öztuna|1946|s=29}} Mehmed Çelebi ihtiyat kuvvetleriyle gerçekleştirdiği hücumla Timur ordusunun sol cenahını bozdu. Ancak Timur daha sonra zırhlı Semerkant kuvvetleriyle bu cenahı takviye etti.{{kdş|Öztuna|1946|ss=29-30}} Muharebeyi terkeden Süleyman Çelebi'nin peşine takılan Şeyh Nureddin ise başarısız bir kovalamadan sonra tekrar muharebe alanına döndü ve yaptığı saldırıyla Osmanlı sol cenahındaki Rumeli tımarlı sipahilerini bozdu.{{kdş|Öztuna|1946|s=30}} Osmanlı ordusunda yalnızca Bayezid'in komutasındaki merkez kuvvetleri düşmana karşı başarıyla savunma yapmaktaydı.{{kdş|Öztuna|1946|s=30}} İkindiye doğru Mehmed Çelebi kendi kuvvetleriyle birlikte muharebeden çekilerek sancak merkezi Amasya'ya gitti.{{kdş|Öztuna|1946|s=31}}{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=313}} [[Mustafa Çelebi (I. Bayezid'in oğlu)|Mustafa Çelebi]]'nin kuvvetleri ise dağıldı ve kendisi de kayboldu.{{efn|Mustafa Çelebi Timur tarafından esir alınarak Semerkant'a götürüldü. Timur'un ölümüyle birlikte daha sonra tekrar Anadolu'ya geldi.{{kdş|Öztuna|1946|s=31}} İsmail Hakkı Uzunçarşılı ise Mustafa Çelebi'nin bir çok Osmanlı kaynağında kaybolduğu iddiasına karşılık, Timur'un ''Fetihnâme''{{'}}si ile Yezdî ve Şamî'nin ''Fetihnâme''{{'}}sinde Mustafa Çelebi'nin esir düştüğü bilgisinin zikredildiğini belirtmiştir.{{kdş|Uzunçarşılı|1998|s=314}}}} [[İsa Çelebi]]'de muharebe alanını terk etti.{{kdş|Öztuna|1946|s=30}} Her iki cenahını kaybeden Osmanlılar burada kalan az sayıdaki kuvvetlerle birlikte merkezde birleşerek tek bir tümen haline geldiler.{{kdş|Öztuna|1946|s=31}}
| |||