Çözülme: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Bilgi eklendi
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
Cagla.ay1 SAU20 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
18. satır:
Çözücü polarlığı, belirli bir çözülen maddeyi ne kadar iyi çözdüğünü belirlemede en önemli faktördür. .Polar çözücüler, moleküler dipollere sahiptir, yani çözücü molekülün bir kısmı, molekülün başka bir kısmından daha fazla elektron yoğunluğuna sahiptir. Daha fazla elektrona yoğunluğuna sahip kısım kısmi bir negatif yük yaşarken, daha az elektron yoğunluğuna sahip kısım kısmi bir pozitif yük yaşayacaktır. Polar çözücü molekülleri, elektrostatik çekim yoluyla molekülün uygun kısmen yüklü bölümünü çözünen maddeye doğru yönlendirebildikleri için polar çözülen maddeleri ve iyonları çözebilir. Bu sistem stabilize eder ve her bir çözülen partikülün etrafında bir çözülme kabuğu ( veya su durumunda hidrasyon kabuğu) oluşturur. Çözülen bir parçacığın hemen yakınındaki çözücü molekülleri çoğu zaman çözücünün geri kalanından çok daha farklı bir sıralamaya sahiptir ve farklı çözücü moleküllerinin bu alanına siyotaktik bölge adı verilir. Su en yaygın ve iyi çalışmış polar çözücüdür, ancak etanol, metanol, aseton, asetonitril ve dimetil sülf oksit gibi diğerleride mevcuttur. Çözücü polaritesini sınıflandırmak için başka çözücü ölçekleri de kullanılsa da polar çözücülerin genellikle yüksek bir dielektrik sabitine sahip olduğu bulunmuştur. Polar çözücüler, tuzlar gibi inorganik veya iyonik bileşikleri çözmek için kullanılabilir. Bir çözeltinin iletkenliği, iyonlarının çözülmesine bağlıdır. Polar olmayan çözücüler iyonları çözemez ve iyonlar iyon çifti olarak bulunur.
 
Molekülleri polar olan kovalent bağlı moleküllerde hidrojen bağı vardır .Polar çözücüler, protikProtik ve aprotikAprotik çözücüler olarak iki farklı grubtagrupta incelenebilir. Protik çözücüler, hidrojen bağı için gerekli kimyasal bağlara sahiptirler, bu sayede de hidrojen bağı oluşturabilirler. Aprotik çözücüler ise hidrojen bağı için gerekli olan kimyasal bağlara sahip değildir. Protik çözücüler, hidrojen bağlarını kabul eden çözücüleri çözebilmektedirler. Aynı şekilde, bir hidrojen bağını kabul eden çözücüler, hidrojen bağı olan çözücüleri çözebilmektedir. Su gibi çözücüler, hidrojen bağlarını kabul ederler. Protik çözücülerin su ile karşmakarışma isteği yüksektir. Bu yüzden en iyi protik çözücü sudur.
 
Solventler(çözücü) , maddeleri çözmek veya seyreltmek için kullanılan kimyasal sıvılardır. Solvayokromizm ise çözülen maddenin kimyasal yapısına ve fiziksel özelliklerine bağlı olarak gözlenir. Ayrıca farklı çözücülerin aynı çözünen madde ile nasıl farklı etkileşime girdiğini gösterir.
 
 
'''Çözülme Enerjisi ile Termodinamik Hususlar'''
 
Çözülme işlemi, yalnızca ayrılmış çözücünün ve katının (gaz veya sıvının) Gibbs enerjisine kıyasla, çözeltinin toplam Gibbs enerjisi azalırsa termodinamik olarak tercih edilecektir. Bu, entalpideki değişimin eksi entropideki değişimin (mutlak sıcaklık ile çarpılır) negatif bir değer olduğu veya sistemin Gibbs enerjisinin azaldığı anlamına gelir. Gibbs' in negatif enerjisi kendiliğinden bir süreci gösterir, ancak çözünme oranı hakkında bilgi vermez.
 
Çözülme, farklı enerji sonuçları olan birden fazla adımı içerir. İlk olarak çözünen madde için yer açmak için çözücüde bir boşluk oluşmalıdır. Bu, hem entropik hem de entalpik olarak elverişsizdir, etkileşimleri azalır. Çözücü molekülleri arasındaki daha güçlü etkileşimler, boşluk oluşumu için daha büyük bir entalpik cezaya yol açar. Daha sonra, çözünen bir parçacık kütleden ayrılmalıdır. Bu çözünen- çözünen etkileşimler azaldığı için entalpik olarak elverişsizdir, ancak çözünen parçacık boşluğa girdiğinde, ortaya çıkan çözücü-çözünen etkileşimler entalpik olarak elverişlidir. Son olarak, çözünen çözücüye karıştığında, bir entropi kazancı vardır.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Çözülme" sayfasından alınmıştır