Gregori (patrici): Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Yzkoc (mesaj | katkılar)
düzeltme
Yzkoc (mesaj | katkılar)
57. satır:
642-643'te Araplar, [[Trablus]] ile birlikte [[Sirenayka]] ve [[Trablusgarp]]'ın doğu yarısını ele geçirdiler. Ancak Halife [[Ömer]] (634-644) batı yönündeki genişlemeleri durduran bir emir verdi.<ref>Diehl (1896), pp. 557–558</ref>
 
Ancak 647'de Ömer'in ardılı [[Osman]], [[Abdallah ibn Sa'ad]]'a 20.000 kişilik orduyla Eksarhlığı istila etmesini emretti. Müslümanlar batı Trablusgarp'ı istila ederek Bizans eyaleti [[Byzacena]]'nın kuzey sınırına kadar ilerlediler. Gregori, Araplar ile geri dönerken [[SufetulaSbeitla]]'da karşılaştı, ancak yenildi ve öldürüldü.<ref name="ODB"/><ref>Diehl (1896), pp. 558–559</ref><ref>Pringle (1981), p. 47</ref> [[Hierapolisli Agapius]] ve bazı [[Süryanice]] kaynakları, yenilgiden kurtulduğunu ve Konstantinopolis'e kaçıp orada Konstans ile anlaşmaya vardığını iddia ederler, ancak modern bilim insanlarının çoğu, Arap tarihçilerinin savaştaki ölümüyle ilgili açıklamalarını kabul ederler.<ref name="ODB"/><ref name="PmbZ"/><ref name="PLRE"/> Arap anlatımları, Müslümanların Gregori'nin babasının yanında savaşmış olan kızını ele geçirdiğini iddia ederler. Ganimetin bir parçası olarak Mısır'a götürüldü ancak yürüyen deveden düştü ve öldü.<ref name="PmbZ"/><ref>Diehl (1896), p. 559</ref> Gregori öldükten sonra, Araplar Sufetula'yı yağmaladılar ve Bizanslılar kalelerine çekilirken Eksarhlık boyunca talan yaptılar. Bizans tahkimatlarını yıkamadılar ve yaptıkları muazzam miktardaki yağmalardan memnun olan Araplar, ağır bir haraç altın ödemesi karşılığında ayrılmaya karar verdiler.<ref>Diehl (1896), pp. 559–560</ref>
 
Arap baskınları takip eden bir süre olmadı ve Konstantinopolis ile olan bağların tekrar kurulması gerçeğine rağmen, Bizans'ın Afrika üzerindeki egemenliği Gregori'nin isyanı ve Arap zaferiyle köklerinden sallandı. Berberi kabileleri, özellikle İmparatorluğa bağlılıkları zayıfladı ve güney Tunus'un çoğu, Kartaca'nın denetiminin dışında kaymış gibi görünüyordu.<ref>Diehl (1896), pp. 560–561</ref> Böylece Sufetula Muharebesi, Tarihçi Diehl'e göre: "Bizans'ın Afrika'da hakimiyetinin kaçınılmaz öyle ya da böyle sonudur.".<ref>Diehl (1896), p. 562</ref>