Slav mitolojisi: Revizyonlar arasındaki fark

 

=== Yazılı kaynaklar ===

 

Yazılı tarihte, Slavlara ve onların mitolojilerine dair ilk güvenilir kaynak, sadece iki günde [[Tuna nehri]]ni geçip güneye doğru yönelen bir Slav kabilesinin inanışlarını anlatan [[Bizans İmparatorluğu|Bizans]] tarihçisi [[Procopius]]’un 6. yy’de yazdığı ''[[Bellum Gothicum]]''’dur . Procopius’a göre kabile gök gürültüsü ve şimşek konusunda marifetli olan tek bir tanrıya inanıyordu. Tanrının ismi kaynakta geçmese de Procopius’un daha sonraları tarihi kaynaklarda ve günümüzde çoğu [[Slav dilleri]]nde (örneğin Lehçe’de ‘piorun’) adı geçen [[Perun]]’u kastettiği sonucuna varılabilir. Perun, basitçe “gök gürültüsü” ve “şimşek” anlamına gelir. Tarihçi, çeşitli kötü ruh ve peri inanışlarından da bahseder, ama başka da isim vermez.

=== Arkeolojik kalıntılar ===

1848 yılında birkaç Slav tanrısının heykeli, [[Zbruç]] nehri kıyısında bulunmuştur. Heykelin bir şapkası ve dört başı vardır. Saxo’nun tasvirine benzerliğinden dolayı, heykelin Svantevit’i temsil ettiği iddia edilmiştir. Ama böyle olması mümkün değildir. Farklı yerlerde de çok başlı heykeller bulunmuştur. Örneğin Ortaçağ Bulgar çarlarının kalesi [[Preslav]]’ın kalıntıları arasından 10. yüzyıldan kalma kemikten oyulmuş, ince, dört başlı bir heykel çıkarılmıştır. İki başlı, insan boyunda ahşaptan bir heykel, ortaçağ Slav kabilesi Dolenain’lerin toprakları olan [[Neubrandenburg]]’un yanındaki [[Tollensessee]] gölündeki bir adada keşfedilmiştir. Ayrıca [[Dalmaçya]]’da (Hırvatistan) Troglav denilen Dinara dağı zirvesinden pek de uzak olmayan Suvid tepesinde üç başlı bir heykel bulunmuştur.