Süleyman Çelebi (emir): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
→Süleyman Çelebi (emir): Fazladan bırakılmış 1 boşluk kaldırıldı Etiketler: Mobil değişiklik mobil uygulama değişikliği Android uygulaması değişikliği |
→Rumeli'de hükümdarlık: küçük bir düzeltme yapıldı + Gereksizce eklenmiş 6 boşluk kaldırıldı + Fazladan bırakılmış 1 boşluk kaldırıldı Etiketler: Mobil değişiklik mobil uygulama değişikliği Android uygulaması değişikliği |
||
16. satır:
== Rumeli'de hükümdarlık ==
Bursa'ya kaçma nedeni farklı olarak tarihlere geçmiştir. Bazı kaynaklara göre Süleyman Çelebi Osmanlı Devleti hazinesini almak için önce Bursa'ya gelmiş ve Timur güçleri şehre varmadan bu hazine ile şehirden kaçmaya imkân bulmuştur. Diğer kaynaklar ise hazineyi alamadığı üzerinde anlaşmakta ama bunun nedeni değişik olarak verilmektedir: ya devlet hazinesini almaya vakit olmadan Timur güçleri Bursa'ya gelip hazineyi kendi ellerine geçirmişlerdir ya da devlet hazinesi ordu ile birlikte Ankara Muharebesi'nde Timur eline geçmiştir. En son yorum ise hazinenin devletin ikinci başkenti Edirne'de bulunup Bursa'da bulunmadığıdır ve Süleyman Çelebi Edirne'ye geldiğinde hazineye el koymuştur.<ref name="sakaoglu">Sakaoğlu, Necdet (1999), ''Bu Mülkün Sultanları'', İstanbul: Oğlak Yayınları</ref>
Timur birlikleri Bursa'ya Süleyman Çelebi oradan ayrıldıktan hemen sonra girip şehri yakıp yıkıp talan ettiler. Süleyman Çelebi Ağustos 1402'de [[Gelibolu]]'ya geldi. Venedik ve Geneviz gemileri onu ve askerlerini Rumeli yakasına taşıdılar. Yabancıların bu ''fena inanc''ı
Süleyman Çelebi Rumeli'deki Osmanlı bölgelerine hakim olmak için Bizans desteğini almak üzere o zaman Avrupa'da bulunan Bizans İmparatoru [[II. Manuil]] yerine taht naipliği yapan [[VII. İoannis]] ile müzakerelere girişti. 1402 yıl sonunda müzakereler sona erdi 1403 başında şahsen Emir Süleyman ile Bizans taht naibi, Venedik, Cenova, Rodos San Jean Şövalyeleri, Sırp Despotu Stefan Lazeraviç ve Latin Naksos Dükü arasında bir barış anlaşması imzalandı.<ref name="norwich">Norwich, John Julius (1999), ''Byzantium: the Decline and Fall'', Penguin: Londra say.169-170</ref> Bu anlaşma şartları şöyle idi:
* Bizans Osmanlılara vasal olmaktan çıkacak ve yıllık tazminat ödemeyi dururacak ve buna karşılık Süleyman Çelebi hükümdarlığı Bizans'ın üst egemenliğini kabul edecekti.
* Süleyman Çelebi iyi niyetini göstermek için Bizans'a Ege kıyılarında [[Selanik]] ve civarını, Athos yarımadasını, bazı Ege adalarını ve Karadeniz kıyılarında Boğaz'a girişten ta [[Nişabur]]'a kadar (hatta Varna'ya) araziyi geri verecekti.
* Osmanlı ülkelerinde İtalyan denizci şehirlerine (Venedik ve Cenova) daha fazla ticari imtiyazlar sağlanacaktı.
* Osmanlılar elinde bulunan bütün Bizans ve diğer imzalayıcı ülke esirlerini geri teslim edilecekti.
* Osmanlı gemileri Çanakkale ve İstanbul boğazlarına Bizans'tan izin almadan girmeyeceklerdi.
* Buna karşılık anlaşmayı imzalayan bütün ülkeler Süleyman Çelebi'nin başkenti Edirne'de bulunan Osmanlı Devleti'nin hükümdarı olarak kabul edeceklerdi.
| |||