Adcılık: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Karatay (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Karatay (mesaj | katkılar)
14. satır:
Abelardus'tan sonra tümeller sorununa eğilen filozofların en önemlileri ise "Nesneleri gerekmedikçe çoğaltmayınız" sözüyle varlıkbilgisel tutumluluk ilkesini geliştiren [[Ockhamlı William]] ile İngiliz filozof [[Thomas Hobbes]] sayılabilir.
Gerçekçilik-adcılık tartışmasında adcılığın üstünlük kazanması ve güçlenmesi Ockhamlı William sayesinde olmuştur. Ockhamlı William özellikle [[kavramsal adcılık|kavramsal adcılığın]] temsilcisidir. Adcılık felsefi tartışmalarda gerçekçiliğin karşısına çıkar; bu anlamda Thomas Aquinas'ın [[kavramsal gerçekçilik|kavramsal gerçekçiliğine]] karşılık Ockhamlı William kavramsal adcılığı öne sürer ve buna göre kavramların gerçeklikle doğrudan bağı kesilir.
Adcılık kavramlar ve gerçekler arasına kategorik bir ayrım koyduğundan dolayı, bilgi ile inanç, akıl ile iman arasına da ayrım getirmiş olur.Böylece adcılık güçlendikçe hem felsefe hem de [[siyaset|siyasal]] alanda etkili olmuştur. Soyut inanıştan deneysel bilime doğru geçişte nominalizminadcılığın felsefi müdahaleleri etkili olmuştur. Öte yandan William, [[Papa]]'nın mutlak egemenliğine karşı çıkan bir düşünürdü ve [[Fransisken]] mezhebine mensuptu. Adcılık ve Ockhamlı William bu anlamda [[Martin Luther]]'i ve [[Protestanlık|Protestanlığın]] oluşumunu öncelemişlerdir. Daha da ötesi [[sekülarizm]]in ve [[Rönesans]]'ın meydana gelişinde doğrudan etkili bir akımdır.<ref> A. Kadir Çüçen, Orta Çağ Felsefe Tarihi, İ. Sf., İnkılap Yayınevi </ref>
 
==İç Bağlantılar==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Adcılık" sayfasından alınmıştır