Alfred Hitchcock: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir) |
|||
150. satır:
Hitchcock David Selnizk ile yeniden birlikte çalışmaya başlayınca önce ''[[Öldüren Hatıralar (film)|Öldüren Hatıralar]]'ı (Spellbound, 1945)'' çekti. [[Psikanaliz]] üzerine kurulu olan filmdeki [[rüya sekansı]] [[Salvador Dalí|Salvador Dali]] tarafından tasarlandı.<ref>{{Web kaynağı |soyadı=Boyd |ad=David |başlık=The Parted Eye: ''Spellbound'' and Psychoanalysis |url=http://archive.sensesofcinema.com/contents/00/6/spellbound.html |yıl=2000 |url-status=dead |arşivurl=https://web.archive.org/web/20101224214107/http://archive.sensesofcinema.com/contents/00/6/spellbound.html |arşivtarihi=24 Aralık 2010}}</ref> Rüya sekansı başlangıçta çekilen halinden 10 dakika daha kısadır, çünkü Selznick daha etkili olabilmesi için bu bölümü kesmişti.<ref>{{harvnb|Leff|1987|pp=164–165}}</ref> Filmde [[Gregory Peck]] hafızasını kaybedip Dr. Edwards'ın yerine geçen John Ballantine'yi, [[Ingrid Bergman]] da John'un bastırılmış geçmişini çözümleyip tedavi etmeye çalışırken ona aşık olan Dr. Constance Peterson'u canlandırır.{{sfn|Whitty|2016|pp=408–412}} Two point-of-view shots were achieved by building a large wooden hand (which would appear to belong to the character whose point of view the camera took) and out-sized props for it to hold: a bucket-sized glass of milk and a large wooden gun. For added novelty and impact, the climactic gunshot was hand-coloured red on some copies of the black-and-white film. The original musical score by [[Miklós Rózsa]] makes use of the [[theremin]], and some of it was later adapted by the composer into Rozsa's Piano Concerto Op. 31 (1967) for piano and orchestra.<ref>{{Web kaynağı |başlık=The Miklos Rozsa Society Website |url=http://www.miklosrozsa.info/mrs/works/aboutPianoConcerto.html |yıl=2017 |erişimtarihi=13 Aralık 2017 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20160324124603/http://www.miklosrozsa.info/mrs/works/aboutPianoConcerto.html |arşivtarihi=24 Mart 2016 |url-status=live}}</ref>{{failed verification|date=December 2017}}
<!--mention ''The Paradine Case'' (1947) and the Motion Picture Production Code-->''[[Öldüren Hatıralar (film)|Öldüren Hatıralar'<nowiki/>]]''ı ''[[Aşktan da Üstün (film, 1946)|Aşktan da Üstün]]'' (''Notorious'', 1946) izledi. Hitchcock François Truffaut'ya Selznick'in yapımcısı olduğu başka bir filmin (''Duel in the Sun'', 1946) maliyetinin çok yükselmesinden dolayı, kendilerinin, yani kendisi, Ingrid Bergman, Cary Grant ve senaryo yazarı [[Ben Hecht]]'in bir paket halinde 500.000 dolara (2019 yılında yaklaşık 6.5 milyon dolar) RKO Radio Pictures'a satıldığını söyler. Ayrıca Hitchcock, o yıllarda atom bombasının öykünün ana teması olmasını yapımcıların komik bulduklarını (henüz atom bombası kullanılmamıştı) anlatır. Filmde bir Nazi ajanının kızı olan Alicia (Ingmar Bergman) ABD hükümeti için karşı casusluk yapmakla görevlendirilir ve sorumlusu olan Devlin (Cary Grant) ile birbirlerine aşık olurlar. Alicia'nın görevi Rio'daki Nazi göçmenlerinin arasına sızıp Nazilerin gizli silahları hakkındaki bilgileri edinmektir. Nitekim filmdeki McGuffin şarap şişeleri içinde saklanmış olan uranyumdur. Hitchcock'un uranyumu bir komplo aracı olarak filmde kullanacak kadar ileri görüşlü olması, kısa bir süre FBI tarafından takip edilmesine bile yol açtı. According to McGilligan, in or around March 1945 Hitchcock and [[Ben Hecht]] consulted [[Robert Millikan]] of the [[California Institute of Technology]] about the development of a uranium bomb. Selznick complained that the notion was "science fiction", only to be confronted by the news of the detonation of two atomic bombs on [[Atomic bombings of Hiroshima and Nagasaki|Hiroshima and Nagasaki]] in Japan in August 1945.{{sfn|McGilligan|2003|pp=370–371}}
==== Transatlantic Pictures ====
| |||