1931 Westminster Yasası: Revizyonlar arasındaki fark

'''Westminster Tüzüğü''' ([[İngilizce]]: The Statute of Westminster) [[Birleşik Krallık Parlamentosu]]'nun oluşturduğu bir [[tüzük]] ve değiştirilmiş versiyonları Avustralya ve Kanada'nın yasalarında mevcut iken; Yeni Zelanda ve diğer [[Dominyon]]larda [[Milletler Topluluğu]]'nda artık yer almadıkları için kaldırılmıştır. 11 Aralık 1931 tarihinde yapılan bu tüzük, ya hemen ardından ya da onaylanmaya kadar [[İngiliz İmparatorluğu]]'nun kendi kendini yönetmekte olan Dominyonlar ile hukuki ilişkisini oluşturmuştur.<ref>[http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1931/4/pdfs/ukpga_19310004_en.pdf "Statute of Westminster 1931"] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20181222222020/http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1931/4/pdfs/ukpga_19310004_en.pdf |tarih=22 Aralık 2018 }} (PDF). Legislation, Government of UK. Government of UK. 2017.</ref> Bunun yanında bütün dominyonları karar verme açısından birbirinin onayına bırakmış olup, monarşik lakaplar veya tahtta veraset sistemi bu anlaşmaya bağlı kılınmıştır. Bu yüzden [[Balfour Deklarasyonu (1926)|1926 Balfour Deklarasyonu]]'nda da belirtildiği üzere eşitlik prensibi ve kraliyet tacına bağlılığı yasal ilkeler haline getirmiştir. Dominyonların ayrı devletler haline gelmesinde önemli bir adımdır.

Westminster Tüzüğü'nün bugünkü önemi [[İngiliz Milletler Topluluğu]] ve Kraliyet arasındaki süren ilişkilerin temelini atmasıdır.<ref>Mackinlay, Andrew (10 March 2005). [http://www.parliament.uk/edm/2004-05/895 "Early day motion 895: Morganatic Marriage and the Statute of Westminster 1931".] {{Webarşiv|url=https://www.webcitation.org/6fod2VIet?url=http://www.parliament.uk/edm/2004-05/895 |tarih=6 Mart 2016 }} Queen's Printer.</ref>

Westminster Tüzüğü 1925 ve 1926'da yapılan (özellikle 1926 Balfour Deklarasyonu) [[İmparatorluk Konferansları]]'nda alınan politik kararların uygulanmasını sağlamıştır. Asıl sonucu İngiliz hükümetinin Dominyonlar adına karar vermesini ve yasalaştırmasını engellemesidir. Bir kısmı [[1865 Sömürge Hukuku Geçerliliği Yasası]] (Colonial Laws Validity Act)'nın feshedilmesini gerektirmiştir. Kral V. George taht verasetinin bu tüzük kapsamına girmemesi gerektiği yönündeki düşüncülerini bildirdi. Fakat daha sonradan kralın bu isteğinin Balfour Deklarasyonunda ortaya konan eşitlik prensibine ters düştüğüne karar verildi. Kanada ve İrlanda veraset yasasını kendi kendilerince değiştirmeye çalıştı ve bölüm 2(2) (Dominyon'a yasaları değiştirme veya feshetme için olağanüstü yetki verme, örneğin; veraset yasası, Dominyon hukunun parçası olduğu sürece geçerlidir) Kanada'nın ısrarı üzerine [[Tüzük|tüzüğe]] eklenmiştir.<ref>Anne Twomey (18 September 2014). [https://vimeo.com/108335929 Professor Anne Twomey - Succession to the Crown: foiled by Canada?] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20160304073040/https://vimeo.com/108335929 |tarih=4 Mart 2016 }} (Digital video). London: University College London.</ref> Yasa geçtikten sonra, İngiliz parlamentosu artık Dominyonlar için yasalar koyamadı. Bu Dominyonların kendi istek ve rızaları ile İngiliz parlamentosunca yapılan yasaları hariç tutar. Bu tüzük öncesinde dominyonlar Birleşik Krallık'ın kendi kendini yöneten (''self-governing'') kolonileri durumundaydı. Fakat tüzük onaylandığı andan itibaren Dominyonları özgür devletler (''sovereign nations'') konumuna getirdi.