Ashâb-ı Kehf: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎Kıssa: Yapılan ilave İngilizce Vikipedi maddesinde metinde geçiyor ben metnin akışını değiştirmemek için dipnota ekledim.
Ben Bilal (mesaj | katkılar)
kDeğişiklik özeti yok
1. satır:
'''Ashâb-ı Kehf''' ([[Arapça|Ar]]: أصحاب الكهف) ya da '''Yedi Uyurlar''', "Mağara yaranı"; Dünya'nın değişik kültürlerinde izlerine rastlanananlatılan, halkını terk eden bir topluluğun [[mitoloji|mitolojik]] hikâyesidir. Bütün sürümlerin[[Anlatı]]ların ortak yanı ise kendi halkına yüz çeviren ve onları terk eden bir grup olmalarıdır. Bu hikâyelerinHikâyelerin en eski örneğiörneğine [[Mahabharata]] destanındadırdestanı içerisinde, (17. Kitap olan Mahaprasthanika Parva'da geçmektedir)rastlanır. Destanda anlatıldığınaDestana göre yedi kişi, peşlerinde bir köpek olduğu hâlde riyâzet için krallığa ve Dünya'ya yüz çevirirler.<ref name="şenesen">Refiye Şenesen; ''[http://turkoloji.cu.edu.tr/CUKUROVA/makaleler/31.php Pagandan Hristiyanlık ve Müslümanlığa Bir İnanç Merkezi: Ashab-ı Kehf ve Günümüzde Tarsus Ashab-ı Kehf'te Hıdırellez Şenlikleri]''; Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi; Erişim Tarihi: 25 Aralık 2015</ref> Hristiyanlığın ilk devirlerinde önemli bir hikâye olan Ashâb-ı Kehf, daha sonra Hristiyan dünyâsında önemini yitirdi. İslâm'da ise Ashâb-ı Kehf (Mağara Yârânı) adıyla Kehf Sûresi'nde [[kıssa]]sı zikredilmekte ve İslâm kültüründe önemli bir yer tutmaya devâm etmektedir. Hristiyanlıkta yedi kişi olarak tasvir edilmekte olup bu yüzden Yedi Uyurlar olarak bilinirler.
 
Hristiyanlığın ilk devirlerinde önemli bir hikâye olan Ashâb-ı Kehf, daha sonra Hristiyan dünyâsında önemini yitirdi. İslâm'da ise Kehf Sûresi'nde [[kıssa]]ları anlatılılmakta ve İslâm kültüründe önemli bir yer tutmaya devâm etmektedir. Hristiyanlıkta yedi kişi olarak tasvir edilmekte olup bu yüzden Yedi Uyurlar olarak bilinirler.
[[Dosya:Death of Draupadi - Illustrations from the Barddhaman edition of Mahabharata.jpg|thumb|300px|sağ|Bir köpek, peşlerinde olarak, Sumeru Dağı'na doğru yola çıkan Pandavalar]]
'''Ashâb-ı Kehf''' ([[Arapça|Ar]]: أصحاب الكهف) ya da '''Yedi Uyurlar''', Dünya'nın değişik kültürlerinde izlerine rastlanan halkını terk eden bir topluluğun hikâyesidir. Bütün sürümlerin ortak yanı ise halkına yüz çeviren ve onları terk eden bir grup olmalarıdır. Bu hikâyelerin en eski örneği [[Mahabharata]] destanındadır (17. Kitap olan Mahaprasthanika Parva'da geçmektedir). Destanda anlatıldığına göre yedi kişi, peşlerinde bir köpek olduğu hâlde riyâzet için krallığa ve Dünya'ya yüz çevirirler.<ref name="şenesen">Refiye Şenesen; ''[http://turkoloji.cu.edu.tr/CUKUROVA/makaleler/31.php Pagandan Hristiyanlık ve Müslümanlığa Bir İnanç Merkezi: Ashab-ı Kehf ve Günümüzde Tarsus Ashab-ı Kehf'te Hıdırellez Şenlikleri]''; Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi; Erişim Tarihi: 25 Aralık 2015</ref> Hristiyanlığın ilk devirlerinde önemli bir hikâye olan Ashâb-ı Kehf, daha sonra Hristiyan dünyâsında önemini yitirdi. İslâm'da ise Ashâb-ı Kehf (Mağara Yârânı) adıyla Kehf Sûresi'nde [[kıssa]]sı zikredilmekte ve İslâm kültüründe önemli bir yer tutmaya devâm etmektedir. Hristiyanlıkta yedi kişi olarak tasvir edilmekte olup bu yüzden Yedi Uyurlar olarak bilinirler.
 
== Hristiyanlık’ta ==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Ashâb-ı_Kehf" sayfasından alınmıştır