Nazi Almanyası'nda propaganda: Revizyonlar arasındaki fark

Joseph Goebbels ve Adolf Hitler'in bir sonraki hedefi Almanya'nın kültürünü tehdit eden ve [[nasyonal sosyalizm]] ideolojisine ters düşen kitapların yakılmasıydı. Alman Öğrenci Birliği Basın ve Propaganda Merkez Bürosu [[Säuberung]] (toptan temizlik, toptan tasfiye) propagandası adı altında yakılacak kitapları topladı. Bu kitapların seçimi, özellikle Yahudilere ait olduğuna dair şüphe ettikleri kitaplardır. Kitap yakma zamanında yaklaşık 25 bin kitap yakıldığı bilinmektedir.<ref>[https://encyclopedia.ushmm.org/content/tr/article/book-burning Kitap yakma, 1933]</ref>

 

Bir diğer büyük bir propaganda çeşidi olan "[[Nürnberg yasaları]]" Yahudileri ve Almanların evlenmesini yasaklayan maddeler içeriyordu. Ve birçok halk, bu yasalarla birlikte Alman ırkından düşük sayılıyor ve bu tip bir birleşmenin ırksal olarak büyük sorunlar çıkardığını, üstün ırkın kirlendiğini ileri sürüyorlardı.

 

[[Dosya:Propaganda poster for Adolf Hitler, 1943, Deutsches Historisches Museum, Berlin (40202704661).jpg|thumb|1943 yılına ait bir poster. Posterde: "Tek halk, tek imparatorluk, tek lider!" yazmaktadır.]]

1943 ve 1945 yıllarında propaganda etkisi Alman halkında doruk seviyelere ulaşmıştı. Stalingrad yenilgisi sonrası büyük güç kaybeden Almanya, Goebbels'in müdahalesiyle kontrol altına alınmaya çalışıldı. Goebbels'in 1943 yılında yaptığı [[Sportpalast konuşması]] insanları etkileme sanatına örnektir. Konuşmada Alman halkına on soru soruldu ve cevapları topyekûn savaşı desteklemekti. Konuşmanın bir bölümünde Joseph Goebbels'in etkileyici konuşmasından birkaç cümle: ''"İngiliz hükûmeti, Alman halkının savaş istemediğini, hükûmetin topyekûn savaş politikasında destek bulamadıklarını söylüyorlar! 'Onlar, topyekûn savaş değil, koşulsuz şartsız teslimiyet istiyor,' diyorlar! Şimdi soruyorum sizlere... Topyekûn bir savaş istiyor musunuz? Gerekirse hayal edemeyeceğiniz kadar büyük ve radikal bir savaş istiyor musunuz? Führer'imizi halkımızın önünde bir bayrak gibi takip ederek ve ordumuzla birlikte, büyük bir azimle savaşmaya ve zafer bizim olana kadar birlikte mücadeleye razı mısınız? İyi günde ve kötü günde sonunda büyük fedakarlıklar yapmak zorunda kalsak bile, Führer'imizi bir bayrak gibi takip etmeye kararlı mısınız?"

1945 yılına gelindiğinde Berlin'de Alman halkı durumdan habersiz bir şekilde savaşın Almanya'nın lehine gittiğini düşünüyordu. Gerçek savaşın galibini sadece üst rütbeli kişiler bilmekteydi. 1945 yılı olmasına rağmen Joseph Goebbels son büyük propagandasını Görlitz halkına ve [[Berlin Muharebesi]]'ne saklamıştı. 1945 yılında, kayda geçen konuşmasında ''"Doğu Cephesi'ndeki askerlerimiz durumu kontrol altına alacak, düşmana mermiler yağdıracak, Führer bütün krizleri atlattı, bunu da atılacaktır..."''<ref>[https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn1004473 Joseph Goebbels'in Görlitz Halkına seslenişi, 1945]</ref> gibi aslında gerçeği hiç yansıtmayan cümleler kuruyordu. Halk ise propogandanın etkisinde kalmış Joseph Goebbels'i alkışlıyor ve ona inanmaya devam ediyordu. Savaşın son günlerinde Alman halkı gerçeği fark ettiğinde her şey çoktan geçmişti. Hitler ve propaganda bakanı Goebbels intihar etmiş, o zamana kadar olaylardan haberdar olmayan Alman halkı ve Wehrmacht subayları Himmler'in Polonya'daki Yahudi, Sırp ve çingene katliamlarına şahit olmuştu. Kaynaklarda II. Dünya Savaşı'nın en büyük propogandasını Nazilerin yaptığı ifade edilmektedir.{{kaynak belirt}} [[Adolf Hitler]] önderliğindeki Nazi Partisi, milyonları ikna edecek konuşmalara, propagandalara imza atmış ve Alman halkını savaşın son günlerine kadar arkalarından sürüklemeyi başarmıştır.