Neşet Ertaş: Revizyonlar arasındaki fark

'''Neşet Ertaş''' (1938;<ref>{{Web kaynağı |url=http://video.cnnturk.com/2012/haber/9/25/neset-ertasin-kendi-sesinden-hayati |başlık=Kendi sesinden hayatı: Bin dokuz yüz otuz sekiz cihana, Kırtıllar köyünde geldin dediler |erişimtarihi=27 Ekim 2012 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20121115200708/http://video.cnnturk.com/2012/haber/9/25/neset-ertasin-kendi-sesinden-hayati |arşivtarihi=15 Kasım 2012 |ölüurl=yes }}</ref> [[Kırtıllar|Kırtıllar Köyü]], [[Akpınar]], [[Kırşehir (il)|Kırşehir]] - 25 Eylül 2012, [[İzmir]]), Türk [[halk ozanı]], [[abdal]]lık geleneğinin son büyük temsilcisi. [[Yaşar Kemal]], Ertaş'ı "Bozkırın Tezenesi" olarak adlandırmıştır.

Babası bağlama ustası [[Muharrem Ertaş]], annesi Döne Ertaş'tır. 8 yaşına kadar doğduğu köy olan [[Kırtıllar, Köyü'ndeAkpınar|Kırtıllar]] köyünde yaşamış, sonrasında ailesi ile birlikte [[İbikli, Köyü'neÇiçekdağı|İbikli]] köyüne yerleşmişlerdir. 12 yaşındayken annesi Döne'yi kaybetmiştir. Babası [[Muharrem Ertaş]], İç Anadolu Bölgesi'ndeki [[Yozgat]]'ın [[Kırıksoku, Yozgat|Kırıksoku]] köyünden "Arzu" isminde bir kadınla evlenince bir süre bu köyde yaşadıktan sonra Yozgat'ın [[Yerköy]] ilçesine yerleşmişlerdir. Neşet Ertaş, ilkokula gittiği yıllarda önce [[keman]], sonra da [[bağlama]] çalmayı öğrendi. Babası Muharrem Ertaş ile birlikte [[yöre]]nin düğünlerinde sazı ile [[türkü]]ler söylemeye başladı. Ertaş, etkilendiği tek kişinin babası Muharrem Ertaş olduğunu söyler. Bu durumu şu şekilde ifade eder; "''Babamla ben aynı ruhun insanlarıyız.''"<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.trtturk.com.tr/haber/neset-ertas-ozel-bu-aksam-tsi-2300te-trt-turk-ekranlarinda.html | başlık = Neşet Ertaş'a saygılarla | erişimtarihi = 24 Eylül 2012 | yayımcı = TRTTürk | dil = Türkçe | arşivurl = https://web.archive.org/web/20131022003936/http://www.trtturk.com.tr/haber/neset-ertas-ozel-bu-aksam-tsi-2300te-trt-turk-ekranlarinda.html | arşivtarihi = 22 Ekim 2013 | ölüurl = no }}</ref>.

Neşet Ertaş, [[Kırşehir (il)|Kırşehir]] ve ardından 2 yıl da [[Kırıkkale]]'de bulunduktan sonra 1957 yılının sonunda [[İstanbul]]'a gelerek Şen Çalar Plak'ta ilk plağını ''Neden Garip Garip Ötersin Bülbül'' adı ile babası Muharrem Ertaş'a ait bir türküyle çıkarır. Halk tarafından çok beğenilen bu plağı diğer plak, kaset ve halk konserleri takip eder. 2 yıl İstanbul'da çalıştıktan sonra Neşet Ertaş [[Ankara]]'ya yerleşir ve sahne hayatına burada devam eder. 1962'de İzmir Narlıdere'de askerliğini yapar. Askerliğini yaptıktan sonra Ankara'da çalıştığı gazinoda Leyla isminde bir kızla tanışır ve hemen evlenir. Babası [[Muharrem Ertaş]], Neşet'in bu evliliğine şiddetle karşı çıkar. Bu olaylardan sonra Neşet Ertaş ve [[Muharrem Ertaş]] uzun yıllar konuşmazlar. Neşet Ertaş ve Leyla Ertaş'ın bu evlilikten Döne, ve Canan adında iki kız veile Hüseyin adında bir erkek çocukları olur. 7 yıl evli kaldıktan sonra 1970'lerin başlarında ayrılırlar. 1978 yılında alkol ve sigara kullanımından dolayı parmaklarından felç geçirir ve işsiz kalır. Kardeşinin daveti üzerine [[Almanya]]'ya gider. Tedavive burada tedavi olur. Çocuklarının eğitimi ve sanatsal çalışmalarından dolayı uzun bir süre Almanya'da kalan sanatçı, 2000 yılında [[İstanbul]]'da verdiği [[konser]]le sahne hayatına geri dönmüştür.

Demirel zamanında kendisine sunulan [[devlet sanatçısı]] unvanını; "O dönem Süleyman Demirel cumhurbaşkanıydı. Devlet sanatçılığı bana teklif edildi. Ben, 'hepimiz bu devletin sanatçısıyız, ayrıca bir devlet sanatçısı sıfatı bana ayrımcılık geliyor' diyerek teklifi kabul etmedim. Ben halkın sanatçısı olarak kalırsam benim için en büyük mutluluk bu. Şimdiye kadar devletten bir kuruş almadım, bir tek [[Türkiye Büyük Millet Meclisi|TBMM]] tarafından üstün hizmet ödülünü kabul ettim. Onu da bu kültüre hizmet eden ecdadımız adına aldım." diyerek geri çevirmiştir.<ref>[http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=974733&CategoryID=79]</ref> Halk bu tavra destek vermiş ve Neşet Ertaş âdeta yaşayan bir efsane olmuştur. [[Unesco]] Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi kapsamında yapılan ulusal envanterlerden Yaşayan İnsan Hazineleri Türkiye Ulusal Envanterine alınarak [[:en:Living National Treasure|yaşayan insan hazinesi]] kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde İTÜ Devlet konservatuvarıKonservatuvarı tarafından fahri doktora ödülüne layık görülmüş, bağlamadaki tavrı ve türküleri konservatuvarlarda ders olarak okutulmuştur. Hayatı ve eserleri Doç. Dr. Erol Parlak tarafından iki ciltlik bir kitap hâlinde yayımlanmıştır.