Arapçanın lehçeleri: Revizyonlar arasındaki fark

'''[[Arapça]] 'nın lehçeleri''' [[İslam]]'dan önce kelimeler, kalıplar ve tamlamalar konusunda farklılık gösteriyordu. Ve yazılı eserler içinde (şiirler, anlaşmalar ve belgeler.) ortak bir dil kullanılıyordu.(Öyle ki [[Antere bin Şeddad]]'ın şiirleri üzerinden 1500 sene geçmesine rağmen anlaşılabilmektedir.) Bu ortak [[lehçe]] İslam'ın ortaya çıkışından sonra da devam etmiştir. [[Kur'an]] 'da bu dil ile inmiştir. (Bazı bilgin ve araştırmacılara göre [[Kureyş]] lehçesi ile). 

Bazı Ammice lehçeleri [[Fasih Arapça|Fasih Arapça'ya]] yakındır. Hijazi lehçesi Haile, Kasımıye, Bedevi Necidi lehçesi, Bedevi Libya ve Levanten lehçesi, Suriye, Lübnan, Yemen (Suudi Arabistan güneyini  ve  Umman batısını) ve Doğu (ralli parçaların Doğu, Suudi Arabistan , Kuveyt , Arap Emirlikleri, Umman , Ürdün , Bahreyn, Katar [[Mısır Arapçası|, Mısır]] , Cezayir , Fas, Tunus ve, Libya Ve, Irak ve, Sudan ve Filistin.

Aslında Arapça'nın lehçelerini ülkelere göre kategorize etmek doğru değildir. Çünkü lehçeler ülkelere göre değil , köylere ve şehirlere göre sınıflandırmak gerekir. Örnek olarak Kahire'de konuşulan lehçe, İskenderiye'de konuşulan lehçe, Saide konuşulan lehçe ve doğu'da konuşulan lehçe tamamen birbirinden farklıdır.

Arapça'nın lehçeleri arasındaki en büyük fark; bedevi lehçesi ile , köylerin ve şehirlerin lehçeleri; Doğudaki şehirlerin lehçeleri ile , batıdaki şehirlerin lehçeleri arasındadır. 

Arapça'nın ammice lehçeleri arasında ise dil bilgisi, harflerin çıkış yerleri bakımından değişir. (Bu farklılık Fasih Arapça' da yoktur.) Örneğin: Şam lehçesinde fiil       " be" ("ب") harfi ile başlar. Olumsuz yaparken ise "ma" ("ما") yapısı kullanılır. (أنا ما بعرف، أنت ما بتعرف،) Güney Afrika ülkelerinde ise" şin"( "ش") harfi eklenir. Ve Mısır ve Sada lehçesinde cümleyi olumsuz yapmak için fiillerin başına gelen "be"( "ب") harfinden sonra kullanılır.(أنا ما بعرفش).<ref>Bassiouney, 2009, s.&#x20;29.</ref>

Arapça'nın lehçeleri halen çoğunlukla anlaşılması kolaydır. Çoğunlukla kelimeler bakımından benzerdirler. [[ Mısır]], [[Suriye]] ve [[Lübnan]]'ın televizyon programları ile de bu lehçeler yeni nesil arasında yayılmıştır.<ref>delikleri, 1995, s. 294.</ref>