Ruhullah Humeyni: Revizyonlar arasındaki fark

İmam Humeyni, 1962-63'te şahın toprak reformu programı çerçevesinde bazı dinsel vakıfların mülklerine el konulmasına muhalefet ettiği için tutuklandı. Bunun üzerine hükûmet karşıtı hareketler patlak verdi. İmam Humeyni bir yıl tutuklu kaldıktan sonra 4 Kasım 1964'te [[Türkiye]]'ye sürgün edildi.

 

4 Kasım 1964 tarihinde [[Ankara]]'ya getirilen Humeyni orada kısa süre kaldıktan sonra, [[Bursa]]'ya götürüldü. Bursa'da Humeyni'yi [[Farsça]] bilen askeri istihbarat uzmanı [[Albay]] [[Ali Çetiner]] karşıladı. Bir dönemi Ali Çetiner'in evinde misafir olarak geçirdi. Tartışmalı eseri Tahrir el-Vesile'yi bu dönemde yazmaya başladı.<ref>Baqer Moin, Khomeini: Life of the Ayatollah, s.137</ref> Türkiye'de kaldıktan sonra, Şahın adamlarının tavsiyesi üzerine [[Irak]]'a sürgün edildi ve [[Şiiler]]ce kutsal sayılan [[Irak]]'ın [[Necef]] kentine yerleşti; Şahın devrilmesi ve İran'da bir İslam cumhuriyeti kurulması yönündeki çağrılarını oradan sürdürdü. Şah rejiminin halkta uyandırdığı hoşnutsuzluğun tırmanmasıyla 1970'lerin ortalarında İmam Humeyni'nin İran içindeki etkisi gitgide artmaya başladı. 6 Ekim 1978'de Şahın baskısıyla, Irak lideri [[Saddam Hüseyin]] Irak'ı terk etmesini isteyince, [[Fransa]]'ya gitti ve [[Paris]]'in bir banliyösü olan [[Neauphle-le-Chateau]]'ya yerleşti. Oradan şah yönetiminin yıkılması ve bir İslam cumhuriyetinin kurulması yolunda yoğun bir propagandaya girişti. Mesajlarını ilettiği teyp bantları İran'da gitgide genişleyen bir kitleye ulaştı. 1978 sonlarında kitle gösterilerinin, grevlerin ve halk arasındaki hoşnutsuzluğun bütün ülkeye yayılması karşısında [[Şah]] [[Muhammed Rıza Pehlevi]] 16 Ocak 1979'da [[İran]]'ı terk etmek zorunda kaldı.