Pigmalion: Revizyonlar arasındaki fark

Yunan mitolojisinde [[Kıbrıs Cumhuriyeti|Kıbrıs]]’ın efsanevi bir figürü olan Pygmalion, bir kral ve heykeltraştıheykeltıraştı. Pygmalion Phoenician’ın Yunan versionu olmasına rağmen daha çok Ovid’in anlatı şiiri [[Dönüşümler|Metamorphoses]]’den bilinir, ve orada Pygmalion kendi yaptığı bir heykele aşık olan heykeltraştırheykeltıraştır.

[[Ovidius|Ovid]]’in 10. Metamorphoses kitabında, Pygmalion fildişinden bir kadın heykeli yapan Kıbrıslı bir heykeltraştıheykeltıraştı. Ovid’e göre, Propoetides’leri fahişelik yaparken gören Pygmalion kadınların ilgisini çekmediğini ifade etti, ama sonra kendi yaptığı heykeli o kadar güzel ve gerçekçi buldu ki ona aşık oldu. Zamanla, [[Afrodit|Aphrodite]]’in festival günü geldi ve Pygmalion Aphrodite’in altarına adaklar adadı, orada arzularını kabul etmekten korkarak, sessizce, yaptığı fildişi heykelin yaşayan kopyası gibi bir eş diledi. Eve geri döndüğünde fildişi heykelini öptü ve dudaklarının sıcaklığını hissetti. Tekrar öptü ve heykelin hayata döndüğünü gördü, Venus Aphrodite’in istediğini gerçekleştirmişti. Pygmalion Aphrodite’in kutsamasıyla hayata dönen bu heykel ile evlendi. Ovid’in anlatısında, Paphos adında bir kızları oldu, [[Baf|şehrin]] ismi de burdan geliyor. Bazı versiyonlarda ise Paphos erkekti, ve bir kızları da oldu, Metharme.

Asıl Pygmalion hikayesi edebiyatta yüz yıllardır geniş ölçüde yayılmış ve yeniden sunulmuştur.

Buna bir örnek olarak ''[[Pinokyo (kitap)|Pinocchio]]''’nun hikayesini gösterebiliriz. Tahta bir kukla gerçek bir çocuğa dönüşür, ama bu sefer kukla dönüşmeden önce bilinçlidir; bu mucizenin gerçekleşmesi için dilek tutan kuklanın yaratıcısı değil kuklanın kendisidir.

[[William Shakespeare]]’in [[Kış Masalı|''The Winter’s Tale'']] adlı oyununun son sahnesinde hayata gelen Kraliçe Hermione heykelinin aslında kraliçenin kendisi olduğu açığa çıkar ve oyun bu şekilde biter.

[[George Bernard Shaw]]’ın ''Pygmalion'' oyunu, satır arasında feminist dokundurmaları olan asıl hikayenin modern bir uyarlaması gibidir. Yoksul çiçekçi bir kız olan Eliza Doolittle mecazı bir anlamda bir dilbilim profesörü tarafından hayata döndürülüyor. Profesör Henry Higgins ona üst sınıftan gibi konuşmayı ve davranmayı öğretiyor. Bu oyun [[Pygmalion (film, 1938)|''Pygmalion'']] filmi için ilham kaynağı olduğu gibi ''My Fair Lady'' oyunu ve filmi için de ilham kaynağı olur.

*[[Isaac Asimov]]’un Galatea kısa hikayesi (kısa hikaye serisi Azazel bir kadın heykeltraşınheykeltıraşın kendi ideal erkeğinin heykelini yaptığı bir parodisidir)

*İngiliz progresif rock grubu [[Yes (müzik grubu)|Yes]] “Turn of the Century” (1977) adlı bir şarkı besteledi; bu şarkı karısının ölümünün üzüntüsüyle “tutkusunu kile işleyen” Roan adında bir heykeltraşınheykeltıraşın hikayesini anlatır. Karısının heykeli canlanır ve birbirlerine aşık olurlar.

Pygmalion hikayesine dayalı olmasa da, Shakespeare’ın oyunu [[Kısasa Kısas|''Measure for Measure'']]’da Lucio tarafından Perde 3, Sahne 2’de söylenen bir cümlede Pygmalion’a gönderme yapılmıştır: "What, is there none of Pygmalion's images, newly made woman, to be had now, for putting the hand in the pocket and extracting it clutch'd?”

Ocak 1872’de ''Ganymede and Galatea'' [[Gaiety Theatre]]’da açılış yaptı. Bu Franz Von Suppé’nin ''Die schöne Galathee'' eserinin komedi versiyonuydu, tesadüfen Arthur Sullivan’ın kardeşi, Fred Sullivan’da kadrodaydı.

1883’de müzikal burlesk Galatea, or Pygmalion Reversed Gaiety Theatre’da Henry Pottinger Stephens ve W. Webster tarafından hazırlanmış bir libretto ile oynandı.

[[George Bernard Shaw]]’ın ''Pygmalion'' (1912, sahnelenme 1913) oyunu hem Yunan Pygmalion’dan hem de “King Cophetua and the beggar maid” efsanesinden esinlenilmiştir. Shaw’ın töre komedyası (comedy of manners) Broadway muzikali My Fair Lady ve bir çok başka adaptasyon için temel taşıdır.

* ''[[Kod Adı: U.N.C.L.E.|The Man from U.N.C.L.E.]]'' dizisinin 3. sezonundan bir bölüm olan “The Galatea Affair” ''My Fair Lady'' oyununun bir parodisidir.