II. Bayezid: Revizyonlar arasındaki fark

10 Eylül 1509'da ''Memalik-i Rum'' adı verilen [[Amasya]], [[Tokat (il)|Tokat]], [[Sivas]], [[Çorum]] ve çevresinden başlayıp 45 gün şiddetle devam eden [[deprem]]de halk, iki2 ay kadar çadırlarda yaşadı. Bu deprem, aynı şiddette [[İstanbul]] ve [[Edirne]]'de de meydana geldi. 14 Eylül 1509'da [[İstanbul]], Osmanlı tarihinin kaydettiği en şiddetli depreme maruz kaldı. [[1509 Büyük İstanbul Depremi|Küçük kıyamet]] (''Kıyamet-i Suğra'') denilen bu depremde İstanbul'da 109 [[cami]] ve [[mescit]] ile 1.070bin 70 [[ev]] kullanılamaz hâle geldi. Halktan da 5.000 bin kadar insan yaşamını yitirdi. Binlerce insan yıkıntılar altında gömülü kaldı. Köpürmüş ve azgın bir hal almış olan [[deniz]] dalgaları, [[İstanbul Surları|İstanbul]] ve [[Galata]] surlarını aşarak sokaklarda [[tufan]] meydana getirdi. Bu arada eski [[su]] bentleri de yıkıldı. Sultan II. Bayezid, sarayının duvarlarına güvenemediğinden bahçesinde gayet hafif ve tehlikesiz bir [[çadır]] kurdurarak orada on10 gün kadar ikamet etti.

45 gün kadar, aralıklarla devam eden bu deprem, İstanbul sakinlerini sürekli bir heyecan içinde yaşattı. Çorum halkının üçte3'te ikisi2'si, şehirlerindeki toprak kaymaları yüzünden yarılıp açılan [[toprak]]lar içinde hayatını kaybetti. Yine bu esnada [[Gelibolu]] istihkâmları da yıkıldı. Sultan II. Bayezid'in doğduğu şehir olan [[Dimetoka]] bir toprak yığını halini aldı.

Sultan Bayezid, bu [[deprem]] nedeniyle devletin ikinci başkenti olan [[Edirne]]'ye gittiyse de İstanbul depreminden 15 gün sonra Edirne'de İstanbul'dakinin benzeri olan ve aynı şiddette bir deprem daha meydana geldi. [[Mimar Hayreddin]], 15 gün içinde Padişah için Edirne'de [[ahşap]] bir ev yaptı. Padişah, bu ahşap evde ikamete başladı. Aynı sene Edirne'de yine benzer şiddette bir deprem daha oldu. [[Tunca Nehri]] taşarak ve yatağını da aşarak depremin yıkıntılarını kapladı. Üç3 gün geçit vermeyen [[Tunca Nehri|Tunca]]'nın taşmasıyla da birçok insan öldü.

Bundan sonra II. Bayezid İstanbul'un yeniden imarı için neler yapılması gerektiği konusunda ilgililerle bizzat toplantılarda bulundu. Toplantılar sonunda İstanbul'da yıkılan yerleri yeniden yapmak veya tamir etmek için yirmi20 evden bir kişi ve ev başına yirmi ikişer22'şer [[akçe]] toplandı. Bu şekilde [[Anadolu]]'dan 37.000 bin, [[Rumeli]]'den de 29.000 bin cerahor (ücretli amele) çıkarılıp 3.000 bin kadar [[mimar]] ve [[marangoz]] getirildi. Bunlardan başka "Yaya"lardan 8.000 bin, "Müsellem"lerden de 3.000 bin kişi kireç yakmakla görevlendirildi. 29 Mart 1510'da başlayan imar faaliyetleri 65 günde sona erdi. Bu inşaat ve tamiratta, İstanbul surlarından başka Galata'daki mahzenler, [[Galata Kulesi]], [[Kız Kulesi]], [[Rumeli Hisarı|Rumeli]] ve [[Anadolu Hisarı|Anadolu]] hisarları ve fenerlikleri, Çekmece köprüleri ile Silivri kalesi gibi önemli yerler de vardı. Sultan II. Bayezid'in bu çabaları üzerine İstanbul kısa bir sürede adeta yeniden inşa edilmiş oldu. Bu inşaat, bütünüyle [[Mimar Hayreddin]]'in nezareti altında yapıldı. İnşaatın tamamlanmasından sonra hükümdarın emri üzerine üç3 gün ve gece, fakirlere yemek dağıtıldı.<ref>[http://www.ansar.de/otarih45.htm SULTAN II. BÂYEZID ansar.de]</ref>