Kitabın ana karakteri Vermont'taki varsıl ancak sert teyzesindemizaçlı teyzesinin yanında yaşamaya giden yetim Pollyanna Whittier'dır. Pollyanna'nın yaşam felsefesi'' <nowiki>''Mutluluk Oyunu''</nowiki> ''babasından öğrendiği iyimser tutumdur.'' <nowiki>''Mutluluk Oyunu''</nowiki>'' yaşlı bir kadın babasıyla ona gereksinimleri olmadıklarıduymadıkları koltuk değneklerini armağan olarak verirken <nowiki>''</nowiki>Bu değneklere bakıp gereksinim duymadığın için sevin.<nowiki>''</nowiki> diyerek oyunu başlamıştır.
Bu felsefeyle birlikte kendi sevimli kişiliği, içten, sıcakkanlı ruhuyla Pollyanna teyzesinin yaşadığı sevinçsiz yere sevinç getiriyor,getirir burasıve orayı yaşanabilecek bir yer oluyorhaline getirir. ''<nowiki>''Mutluluk oyunu''</nowiki> ''teyzesinin katı tutumuna karşı da onu koruyor:koruyarak Teyzesihayata bağlar. Şöyle ki, teyzesi onu halısıylazemini resmihalısız, olmayanduvarları resimsiz bir tavan arasına koyduğunda Pollyanna, yüksek pencereden manzaranın daha iyi göründüğünü söyler; teyzesi onu yemeğe geç kaldığı için hizmetçi Nancy ile sütle süt-ekmek yemeyeyemek zorunda bıraktığında, teyzesine teşekkür kasabaeder. Kasaba halkı Pollyanna'ya teyzesi aracılığıyla nasıl <nowiki>''Mutluluk Oyunu''</nowiki> yardımıyla nasıl yaşama sıkı sıkı tutunduklarını Pollyanna'ya ilettileriletirler. Romanın sonunda teyzesi eski sevgilisi Dr. Chilton ile evlenir, Pollyanna da yeniden yürümeye başlar, üstelik bacağını geçici olarak kulanamadığındankullanamadığından değerini anladığı için bundan da mutlu olur.
