Görelilik teorisi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k düzenlemeler ve imla |
Arşiv bağlantısı eklendi |
||
21. satır:
Üçüncü özel görelilik fizik aleminde 1920’de kabul edildi. Bu teori, atomik fizik, nükleer fizik ve kuantum mekaniği gibi yeni fizik alanlarında hızlıca teoriciler için önemli ve gerekli bir araç haline geldi. Zıt olarak genel görelilik pek kullanışlı gözükmedi. Deneyciler için biraz uygulanabilir gözüktü. Newton’un yer çekimi teori tahminlerine sadece küçük düzeltmeler yapmak için limitli gözüktü.
Son olarak, genel görelilik matematiği çok zor gözüktü. Sonuç olarak dünyada az sayıda insanın teoriyi tamamen detaylarıyla anlayabileceği düşünüldü. [[Richard Feynman]] tarafından önemi yitirildi. Sonra 1960'lara doğru bir kritik canlanma genel göreliliği fiziğin ve astronominin merkezi yaptı. Yeni matematik teknikleri genel görelilikte kullanılabilir oldu. Buradan fiziksel fark edilebilir konular matematiğin kompleksliğinden izole edilmiş oldu. Ayrıca genel görelilikle ilgili egzotik astronomik fenomenin buluşu bu canlanmaya yardımcı oldu. Astronomik fenomen, [[Quasar]]s (1963), [[Kozmik mikrodalga arka plan radyasyonu|Kozmik Mikrodalga Arka Plan Radyasyonu]] (1965), Pulsars Microwawe{{Citation needed}} (1967) ve ilk kara deliğin keşfi<ref>{{Web kaynağı | url = https://tr.wikipedia.org/wiki/Cygnus_X-1 | başlık = Cygnus X-1 | erişimtarihi = | tarih = | çalışma = | yayıncı = | arşivurl = https://web.archive.org/web/20120331153035/https://tr.wikipedia.org/wiki/Cygnus_X-1 | arşivtarihi = 31 Mart 2012}}</ref> ni (1964) içeriyor.
== İzafiyet Teorisi Üzerine ==
| |||