Rum Kırımı: Revizyonlar arasındaki fark

1914 yılının yaz mevsiminde hükûmet ve ordu yetkilileri tarafından desteklenen [[Teşkilat-ı Mahsusa]], askerlik çağında olan Trakya ve Batı Anadolulu Rum erkekleri [[amele taburu|amele taburlarına]] aldırdı ve bunların yüzbinlercesi öldü.<ref>Hull, Isabel V. (2005). ''Absolute Destruction: Military Culture and the Practices of War in Imperial Germany'', Ithaca: Cornell University Press, ss. 273.</ref> Yüzlerce mil mesafeden İç Anadolu'nun içine sevkedilen bu askerler yol yapma, bina yapma, tünel kazma ve diğer saha çalışmasında istihdam edildi. Hastalık, kötü muamele veya muhafızlar tarafından öldürülmeleri nedeniyle sayıları büyük ölçüde azaldı.<ref>King, William C. (1922). ''[http://www.greek-genocide.org/article_1500000_greek_christians.html King's Complete History of the World War: Visualizing the Great Conflict in all Theaters of Action 1914-1918] {{Webarşiv|url=https://archive.is/20120801073622/http://www.greek-genocide.org/article_1500000_greek_christians.html |tarih=1 Ağustos 2012 }}'', The History Associates, Massachusetts, ss. 437</ref> 1914 yılının kasım ayından itibaren Osmanlı yönetiminin Rum nüfusa yönelik politikası değişti ve zorunlu göçlerle sadece [[Kafkasya Cephesi|Rus sınırına yakın]] Karadeniz bölgesinde yaşayan Rum nüfus hedef alınmaya başlandı.<ref>Akçam 2012, ss. 97.</ref>

 

 

Temmuz 1915'te Yunanistan'ın maslahatgüzarı, sürgünlerin Türkiye'deki Yunan milletine karşı yok etme savaşı ve onları İslam'a dönmesini zorlamak için uygulanan tedbirden başka bir şey olmadığını, ven bunun açık amacının da savaş bittikten sonra tekrar Avrupa'nın hristiyanları korumak için yapacak müdahalesini mümkün olduğu kadar az kılmak olduğu açıkladı.<ref>Avedian, Vahagn, ''The Armenian Genocide 1915: From a Neutral Small State's Perspective: Sweden'', p. 40.</ref>