'''Enderûn Mektebi''', ([[Osmanlı Türkçesi]]: '''اندرون مکتب''') Enderun’un IIIX. Murad veya Fâtih Sultan Mehmed dönemlerinde açılmış olduğu şeklinde iki farklı görüş ileri sürülmekteyse de IIIX. Murad zamanında Edirne Sarayı’nda teşkil edildiği, ancak gerçek teşkilâtına Fâtih döneminde kavuştuğu söylenebilir. Zamanla çeşitli değişikliklere uğramakla beraber [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]'nin son zamanlarına kadar (1908) varlığını sürdüren bir saray okuludur. [[Hıristiyanlık|Hıristiyan]] ailelerden devşirilen çocukların zeki ve gösterişlileri saraya alınarak özel bir şekilde yetiştirilirlerdi. [[Fatih Sultan Mehmet]] döneminde geliştirilmiştir.
Enderun, [[(Farsça]]) "sarayın iç kısmı" demektir. Enderûn mektebine alınan çocuklara, [[Kur'an-ı Kerim]], [[tefsir]], [[hadis]], [[kelâm]] gibi dini dersler, edebiyat, inşa (şiir), dil bilgisi, [[Arapça]], [[Farsça]] gibi dil ve edebiyat dersleri ve [[matematik]], [[coğrafya]], [[mantık]] gibi müspet ilimler dersleri okutulurdu. Bir taraftan da [[Osmanlı Devleti Saray Geleneği ve Görgüsüyle|Osmanlı saray geleneği ve görgüsüyle]], protokol kaideleri ve bürokratik işler öğretilirdi. Bunların yanında çeşitli sanat kollarında beceriler kazandırıldığı gibi sportif faaliyetlere de yer verilirdi.
[[İç oğlanı]] denilen Enderûn talebesi ortak bir kültürü özümseyerek, saray ve padişah hizmetlerinin yürütülmesini sağlarlar, böylece Osmanlı Devleti'nin sarayda, yönetimde, ordu ve bürokraside ihtiyaç duyulan kadrolarının bir kısmı bu şekilde yetiştirilmiş olurdu. Sarayda kademe kademe yükselerek [[sancakbeyi]] rütbesiyle taşrada görev alırlardı.
