Bizans İmparatorluğu: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme |
|||
131. satır:
[[Makedon Hanedanı]] (10-11. yüzyıllar) süresince imparatorluk sınırları tekrar genişledi ve iki yüzyıl süren [[Makedon Rönesansı]] yaşandı. Bu dönem 1071 [[Malazgirt Savaşı]] sonrası [[Anadolu]]'da başlayan büyük toprak kayıplarıyla son buldu. Bu savaşta yaşanan kayıp sonucunda Türkler Anadolu'ya yerleşmeye başladı.
[[
== Terimlendirme ==
322. satır:
Bunlara karşın bütün bu felaketlerin en kötüsü Anadolu'da yaşandı: 1065 ila 1067 yıllarında Selçuk Türkleri doğu Bizans sınırları dolaylarında Ermenistan içlerine keşiflere başladı. Bu acil durum, 1068'de kendilerinden biri olan [[IV. Romanos Diogenes|Romen Diyojen]]'i imparator olarak seçen Anadolu'daki askerî aristokrasiyi etkiledi. 1071 yazında Romen Diyojen, Selçuklular'ı Bizans ordusuyla yüzleştirecek devasa bir doğu seferi düzenledi. [[Malazgirt Savaşı]]'nda Bizanslılar, sürpriz bir şekilde [[Sultan]] [[Alp Arslan]] tarafından yenilgiye uğradı ve imparator esir düştü. Alp Arslan, imparatora saygıyla yaklaştı ve Bizanslılara katı yaptırımlar empoze etmedi.<ref name="PM"/> Konstantinopolis'te ise bir askerî darbe sonucunda [[VII. Mihail|Mihail Dukas]] başa geçti ve bu iktidar, [[Nikiforos Bryennios (yaşlı)|Nikiforos Bryennios]] ve [[III. Nikiforos|Nikiforos Botaneiates]]'ten muhalefet gördü. 1081 yılı itibarıyla Selçuklular, Anadolu'da Ermenistan'dan [[Bitinya]]'ya kadarki Anadolu platosunu görünürde ele geçirmişti ve başkentlerini Konstantinopolis'e sadece 90 km uzakta bulunan [[İznik]]'e taşımışlardı.<ref>{{Ansiklopedi kaynağı|başlık=Byzantine Empire|encyclopedia=Encyclopædia Britannica|yıl=2002}}; Markham, "[http://faculty.uml.edu/ethan_spanier/Teaching/documents/TheBattleofManzikert.pdf The Battle of Manzikert]".</ref>
===
{{Ayrıca bakınız|
[[Dosya:Alexios I Komnenos.jpg|thumb|200px|[[I. Aleksios]], [[
1081'den 1185'e kadar süren [[
Zenginlik ve kültürel hayat göz önüne alındığında
==== I. Aleksios ve Birinci Haçlı Seferi ====
338. satır:
[[Dosya:Byzantiumforecrusades.jpg|250px|sol|thumb|[[Birinci Haçlı Seferi]] öncesi Bizans İmparatorluğu ve [[Anadolu Selçuklu Devleti]].]]
Malazgirt sonrasında
Batı'da istikrar sağlayan Aleksios, ekonomik sorunlara ve imparatorluğun geleneksel savunmasının bölünmesine eğilmek için zaman buldu.<ref name=Birkenmeier>{{harvnb|Birkenmeier|2002}}.</ref> Buna rağmen, Selçukluların üzerine yürüyüp kayıp toprakları geri kazanacak insan gücüne sahip değildi. 1095'teki [[Piacenza Konsili]]'nde Aleksios'un elçileri [[II. Urbanus|Papa II. Urbanus]]'a Doğu Hristiyanlarının zulüm altında olduğunu söyleyerek, Batı'nın yardımı olmadan Hristiyanların Müslüman yönetimi altında zulüm görmeye devam edeceklerinin altını çizdi.<ref name=Harris>{{harvnb|Harris|2014}}; {{harvnb|Read|2000|p=124}}; {{harvnb|Watson|1993|p=12}}.</ref>
360. satır:
Tahtta olduğu son dönemlerde Doğu'ya odaklandı ve kişisel olarak Anadolu'da [[Türk halkları|Türkler]] üzerine seferler yönetti. Seferleri sonucu Doğu'da güç dengeleri uzun süreliğine değişti ve savunma durumuna geçen Türkler'den birçok şehir, kale, kasaba geri alındı. [[Malatya|Melitene]]'deki [[Danişmentliler Devleti]]'ne son vererek [[Kilikya]]'yı geri aldı ve üzerine Antakya Prensi [[Antakyalı Raymond]]'u Bizans hükümdarlığını tanımaya zorladı. İoannis, Hristiyan dünyasındaki önderliğini kanıtlama çabasıyla [[Haçlı devletleri]]yle beraber birleşik ittifakla [[Kutsal Topraklar]]'a yürüdü. Seferin büyük coşkusuna karşın bazı Haçlıların ihaneti yüzünden impartorluğun umutları suya düştü.<ref>{{harvnb|Harris|2014|p=84}}.</ref> 1142'de, Antakya'daki hak iddiası için bu şehre giden İoannis, 1143 baharında bir av kazası sonucu öldü. Raymond, hemen sonra Kilikya'yı ele geçirmeye cesaretlendiyse de, yenilerek imparatordan özür dilemek için Konstantinopolis'e gitmek zorunda kaldı.<ref name="B326">{{harvnb|Brooke|1962|p=326}}.</ref>
[[Dosya:The Byzantine Empire, c.1180.svg|thumb|sol|300px|Turuncu renkli Bizans haritası c. 1180, [[
Yanni'nin kendi seçtiği varisi dördüncü oğlu [[I. Manuil]], doğuda ve batıda komşulara agresif seferler düzenledi. Manuil, Filistin'de Haçlı [[Kudüs Krallığı]] ile anlaşarak [[Fatımi Devleti|Fatımi]] egemenliği altındaki Mısır üzerine büyük bir donanma gönderdi. Manuil, Antakya Prensi [[Renaud (Antakya prensi)|Renaud de Châtillon]] ve Kudüs Kralı [[I. Amalrik]] ile anlaşarak, yani Antakya ile Kudüs'ü egemenlik altına alarak Haçlı devletleri arasında amir pozisyonunu güçlendirdi.<ref name="S">{{harvnb|Magdalino|2002|p=74}}.</ref> 1155'te Güney İtalya limanlarını ele geçirmek için gönderdiği sefer, koalisyon içinde çıkan tartışmalar nedeniyle başarısızlıkla sonuçlandı. Buna rağmen, Bizans güçleri 1167'de [[Sirmium Savaşı]]'nın ardından [[Macaristan Krallığı]]'nın güney topraklarını başarılı bir şekilde ele geçirdi. 1168 itibarıyla neredeyse bütün Doğu [[Adriyatik]] kıyıları Manuil'in elindeydi.<ref name="S372">{{harvnb|Sedlar|1994|p=372}}.</ref> Manuil, Papa ve Batılı Hristiyan krallıklarla bazı anlaşmalar yaptı ve [[İkinci Haçlı Seferi]] sırasında orduların ülke topraklarından geçişi başarıyla kontrol altında tutuldu.<ref name="M67">{{harvnb|Magdalino|2002|p=67}}.</ref>
368. satır:
==== 12. yüzyıl Rönesansı ====
{{Detaylar|12. yüzyılda Bizans medeniyeti}}
{{Ayrıca bakınız|Bizans ordusu (
[[Dosya:Meister von Nerezi 001.jpg|thumb|250px|Üsküp yakınlarındaki Nerezi'de bulunan [[Aziz Panteleimon Kilisesi (Nerezi)|Aziz Panteleimon Kilisesi]]'nde 'İsa'ya Ağıt' (1164) freski; 12. yüzyıl [[
İoannis ve Manuil aktif askerî politikalar izledi ve her ikisi de kuşatmalar ile şehir savunmaları için büyük kaynaklar ayırdı; agresif tahkimat çalışmaları, her ikisinin de temel askerî planının kalbini oluşturuyordu.<ref name="B185-186">{{harvnb|Birkenmeier|2002|pp=185–186}}.</ref> Miryokefalon'daki yenilgiye rağmen Aleksios, İoannis ve Manuil'in izlediği politikalar, büyük toprak kazanımları, Anadolu ve Avrupa'da sınır güvenliği gibi önemli getirilere yol açtı. Yaklaşık 1081 ila 1180 arasında
Tüm bu gelişmeler, yüzyılın sonlarına kadar imparatorluğun Batı eyaletlerinde ekonomik bir canlanma yarattı. Bazı akademisyenlere göre,
Sanatta, [[mozaik]] sanatının yeniden canlandığı, yerel mimarlık okullarının farklı kültürel kaynaklardan ilham alan özgün tarzlar geliştirdiği görülür.<ref name=Diehl>{{harvnb|Diehl|1948}}.</ref> 12. yüzyıl boyunca Bizanslılar erken [[Rönesans hümanizmi|hümanizm]] modelini geliştirdiler; klasik dönem yazarlarına olan ilgide bir canlanma görüldü. [[Selanikli Efstathios]]'a bakıldığında, Bizans hümanizminin en karakteristik dışavurumu görülür.<ref name="TM">{{harvnb|Tatakes|Moutafakis|2003|p=110}}.</ref> Felsefede 7. yüzyıldan beri görülmemiş bir şekilde klasik öğrenim yeniden dirildi ve klasik eserler üzerine yorumların bulunduğu eserler giderek artan miktarlarda yayımlanır oldu.<ref name="Browning-1992-190-218"/> Buna ek olarak, Yunan bilgi birikiminin Batı'ya ilk geçişi
=== Gerileme ve dağılma ===
389. satır:
Askerî arka planına rağmen Andronikos, [[İsaakios Komnenos (Kıbrıslı)|İsaakios Komnenos]]'a, Hırvat topraklarını Macar topraklarına katan [[III. Béla]]'ya (taht: 1172-1196) ve Bizans'tan bağımsızlığını ilan eden Sırp [[Stefan Nemanja]]'ya (taht: 1166–1196) söz geçiremedi. Üstelik bu sorunlardan hiçbiri 1185'te Sicilyalı [[II. William (Sicilyalı)|II. William]]'ın (taht: 1166–1189) 300 gemi ve 80.000 kişilik orduyla Bizans'ın üstüne yürümesi kadar önemli değildi.<ref name="Norwich293">{{harvnb|Norwich|1998|p=293}}.</ref> Andronikos, başkenti korumak için 100 gemilik küçük bir donanmayla seferber oldu ve bunun dışında halka da kayıtsız kaldı. Sonuçta daha öncesinde bir suikast girişiminden sağ kalan [[II. İsaakios]], halkın yardımıyla Andronikos'u tahtından etti ve onu idam ettirdi.<ref name="Norwich294-295">{{harvnb|Norwich|1998|pp=294–295}}.</ref>
II. İsaakios ve özellikle erkek kardeşi [[III. Aleksios]]'un dönemleri, Bizans'ın idari ve savunma açısından merkezi işleyişinin çöküşünün görüldüğü yıllardır. Her ne kadar Normanlar Yunanistan'dan atılsa da, 1186'da [[Ulahlar]] ve Bulgarlar ayaklanarak [[İkinci Bulgar İmparatorluğu]]'nu kurdu. Angeloslar'ın iç politikası devletin hazinesinin çarçur edilmesi ve finansal kötü yönetim etrafında şekillendi. İmparatorluk otoritesi ciddi biçimde zayıfladı ve ve imparatorluğun merkezindeki güç vakumu parçalanmayı destekler hale geldi. Önceki
==== Dördüncü Haçlı Seferi ====
|