Kutsal Roma İmparatorluğu: Revizyonlar arasındaki fark

İmparatorluk diyeti içinde temsil edilen bölgeler, ki bunların sayısı Vestfalya Anlaşması sırasında 300 kadardı, birçoğu Kleinstaatterei ("''küçük devletler''") denilen birkaç kilometre kareyi geçmeyen, ve/veya birbirine bitişik olmayan bölgelerden oluşuyordu. Bu yüzden imparatorluğa sık sık "Flickenteppich" (''"yamalı bohça"'') deniyordu. Eğer bir birimin [[Feodalizm|feodal kanun]]<nowiki/>a göre kendi üstünde imparatordan başka bir birim yoksa, yani direkt imparatorun altındaki bir [[Vasal|vassallık]] ise o birim Reichsstand (''imperial estate'', imparatorluk devleti) olarak nitelenirdi. İmparatorluk devletleri şunlardan oluşuyordu:

Olası imparator önce Roma kralı olarak seçilirdi. (Latince: ''Rex Romanorum''; Almanca: ''König der Römer'') 9. yüzyıldan itibaren Alman kralları seçildi ve en önemli beş soyun liderleri (Lorraine Düklüğünden Sal Frankları, [[Frankonya]]'dan Ren Frankları, [[Saksonlar]], [[Bavyera]]lılar ve [[Svabya]]lılar) arasından seçildiler. İmparatorluğun en önemli dük veya piskoposu Roma kralı seçilirdi. İmparator [[IV. Karl (Kutsal Roma İmparatoru)|IV. Karl]] 1356'da çıkardığı "''Golden Bull''" (Altın Ferman) ile [[elektörlük]]lerin sayısını yedi olarak sınırladı: [[Bohemya Krallığı|Bohemya krallığ]]<nowiki/>ı, Ren Palatinate Elektörlüğü, Saksonya Düklüğü, Brandenburg Elektörlüğü ve Cologne, Mainz ve Trier başpiskoposlukları. Otuz Yıl Savaşları sırasında [[Bavyera Dükalığı]]<nowiki/>na sekizinci, Brunskwick-Lüneburg dükalığına (konuşma dilinde Hanover) da dokuzuncu elektörlük verildi. Ayrıca Napolyon savaşları sonucunda elektörlükler yeniden düzenlendi, fakat yeni elektörlükler imparatorluk dağılana kadar oy kullanamadı. Elektörülüğe aday olanın var olan elektörlere toprak ya da maddi imtiyazlar sunması gerekiyordu.