Alice Prin: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Ulam özelleştirme |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0 |
||
14. satır:
Paris'in [[Montparnasse]] semtindeki bohem ve avant-garde sanatçılarla tanışan Alice Prin, sahne adı olarak '''Kiki''''yi kullanmaya başlar. Kiki bu dönemde [[Chaim Soutine]], [[Julian Mandel]], [[Tsuguharu Foujita]], [[Amedeo Modigliani]], [[Constant Detré]], [[Francis Picabia]], [[Jean Cocteau]], [[Arno Breker]], [[Alexander Calder]], [[Per Krohg]], [[Hermine David]], [[Pablo Gargallo]], [[Antoine Malliarakis]], [[Tono Salazar]], [[Moise Kisling]] gibi farklı sanatsal akımların öncüsü olan pek çok ünlü ressam ve heykeltıraşın modeli, esin kaynağı olur.
Kiki'nin modellik yaptığı en ünlü eser, hiç kuşkusuz Man Ray'in Le violon d'Ingres'idir<ref name="The J. Paul Getty Museum">{{Web kaynağı | başlık = Le Violon d'Ingres | url = http://www.getty.edu/art/gettyguide/artObjectDetails?artobj=61240 | eser = Le Violon d'Ingres | erişimtarihi = 28 Temmuz 2013 | arşivurl =
Kiki, özgür davranışları ile sanat çevresinin el üstünde tuttuğu zeki, güzel ve özgün kadın olmuştur. Ünü sadece Fransa'da değil, magazin dergileri ve gazeteler aracılığıyla İngiltere ve ABD'ye kadar yayılmıştı. Montparnasse'lı Kiki'nin anıları 1929'da yani henüz 28 yaşındayken kitap olarak yayınlandığında, muhafazakâr kesimler tarafından büyük tepkiyle karşılanır. Random House'un çevirtmek için getirttiği kitabın 150 kopyasına New York gümrüğünde el konur. İlk baskıya ait bu kitaplar, 1970'lere kadar New York Halk Kütüphanesi'nin sakıncalı ve yasak kitaplara ayrılmış kısmında muhafaza edilmekteydi<ref>{{haber kaynağı|soyadı=Blume|ad=Mary|başlık=Kiki of Montparnasse Is Brought Back to Life|url=http://www.nytimes.com/1999/06/12/style/12iht-mont.2.t.html|erişimtarihi=29 Temmuz 2013|gazete=The New York Times|tarih=12 Haziran 1999}}</ref>.
| |||