Eleni (V. İoannis'in eşi): Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Şablon güncelleme |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bağlantı güncelleme |
||
7. satır:
V. İoannis ve VI. İoannis, 1341-1347 yılları arasında devam eden [[Bizans İç Savaşı (1341-1347)|iç savaş]] sırasında kavga eden rakip imparatorlardı. 3 Şubat 1347 tarihinde, iki taraf bir uzlaşıya vardılar. VI. İoannis, kıdemli imparator, V. İoannis ise kıdemsiz ortak imparator kabul edildi. Anlaşma, VI. İoannis'in kızı Eleni'nin V. İoannis ile evlenmesi ile devreye girmiştir. Evlilik,babasının Patrik İsidor tarafından tac giydirilmesinden sekiz gün sonra 28 Mayıs 1347 – 29 Mayıs 1347 tarihinde gerçekleşmiştir.<ref name="Nicol-136">Nicol, ''Byzantine Family'', p. 136</ref> Eleni on üç yaşında, damadın ise on beşinci doğum gününe bir ay vardı. Barış, kocasının babasına karşı düşmanlığı yeniden başlatması ile sadece 1352 yılına kadar sürdü. VI. İoannis, 4 Aralık 1354 tarihinde tahttan el çekmeye zorlandı. Kardeşi Mateos, ortak imparator unvanını, mağlup olduğu 1357 yılına kadar muhafaza etti.
Evliliğinden önce, Eleni, kızkardeşi Theodora'nın [[Osmanlı
Oğlu, IV. Andronikos, devam eden [[Bizans İç Savaşı (1373-1379)|iç savaş]] sırasında, babasını 12 Ağustos 1376 tarihinde tahttan indirdiği zaman, Eleni iki tarafı uzlaştırmaya çalıştı. Çabalarına rağmen, V. İoannis ve oğulları Teodore ile Manuil aynı yılın ekim ayında hapsedildiler. Üçü Haziran 1379'da hapisten kaçınca, bunun sorumlusu olduğu düşünüldü. IV. Andronikos, yanına annesi Eleni'yi, onun babası VI. İoannis ve onun iki kızkardeşi Maria ile Theodora rehin alarak, [[Galata]]'ya kaçtı. Orada bu dört kişi sıkı bir şekilde hapsedildiler ve Galata Kalesinin kuşatılması nedeniyle atan bir mahrumiyet çektiler. V. İoannis ve IV. Andronikos Mayıs 1381 tarihinde bir anlaşma imzaladıktan sonra serbest bırakıldılar ve [[Demetrios Kydones]]'e göre Konstantinopolis halkından coşkulu bir hoşgeldin ile karşılandı.<ref>Nicol, ''Byzantine Family'', p. 137</ref>
|