Gürcüler: Revizyonlar arasındaki fark

[[Bizans İmparatorluğu|Bizans]] ve [[İran]] arasındaki çekişmenin sahne olduğu [[Gürcistan]] toprakları, 7. yüzyılda Müslüman [[Araplar]]la da tanıştı. [[Araplar]] [[654]]’te [[Tiflis]] emirliğini kurdular ve yaklaşık beş yüz yıl Tiflis ve yöresine egemen oldular. 11. yüzyılda Gürcü ulusal bağımsızlık hareketi gelişti ve bu hareket Kraliçe [[Tamar]] döneminde ([[1184]]-[[1213]]) zirvesine ulaştı. Bu dönemde Gürcüler, kuzeyde [[Çerkesya]]’dan güneyde bugünkü [[Azerbaycan]]’a, batıda [[Erzurum]]’dan doğuda [[Gence]]’ye uzanan küçük bir Kafkas imparatorluğu kurdular. Altın Çağ olarak adlandırılan bu dönemde Gürcüler, mimari, edebiyat, ekonomi açısından büyük gelişme gösterdiler. [[Şota Rustaveli]]'nin ünlü destanı Kaplan Postlu Kahraman'ı (''Vephistkaosani'') bu dönemde yazdı. [[1220]]’lerdeki Moğol istilası Gürcülerin siyasal birliğini ortadan kaldırdı ve Gürcülerin yaşadığı topraklar yeniden küçük devletlere bölündü.Gürcüler ise küçük prensliklere ayrıldılar.15. yüzyıldan itibaren batıdan [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlılar]], doğudan İranlılar Gürcüler üzerinde ağır baskılar kurdular.[[1578]] Yılında [[Lazistan]]'ın başkenti [[Batum]] da Osmanlı'ın [[Trabzon]] Eyaleti'ne bağlandı.

[[İran]] şahı [[I. Abbas]], [[Doğu Gürcistan]]’daki direnişi kırmak için [[Kartli]] bölgesinin nüfusunun büyük bölümünü İran’a sürdü. Bugün Fereydan Gürcüleri olarak adlandırılan [[İran]]’daki Müslüman Gürcüler, bu sürgün Gürcülerin torunlarıdır. [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlılar]] da [[Tao-Klarceti]] ve [[Samtshe-Cavaheti]] gibi Tamar dönemindeki birleşik Gürcistan’ın güneybatı bölgelerini topraklarına kattı.