Teorik fizik: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Yazım düzenleme: istatiksel > istatistiksel |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Kaynaklar ve referanslarda düzenleme |
||
4. satır:
Teorik fizik doğada gerçekleşen olaylar üzerine tahmin yürütmek, onları açıklamak ve akla yakınlaştırmak için fiziğe ait [[matematik]]sel modeller ve soyutlamalar kulanan [[Fizik|fiziğin]] bir alt dalıdır. Kuramsal fizik, matematiğin fazlasıyla kullanılmasından dolayı [[matematiksel fizik]] olarak da adlandırılır. Buna karşın [[deneysel fizik]] [[deney]] ve gözlem araçlarını kullanarak araştırma yapar.
Bilimin avantajı, genellikle deneysel çalışmalar ve teorilerin etkileşimine bağlıdır. Bazı durumlarda, teorik fizik, deney ve gözleme küçük bir ağırlık veren matematiksel kesinliğe bağlıdır. [a] Örneğin, Albert Einstein özel görelilik geliştirilirken, Maxwell denklemlerini değişmez kılan Lorentz dönüşümü ile ilgileniyordu ancak görünüşe göre Michelson-Morley in dünyanın sürüklenmesi boyunca ışık saçan eteri ile ilgilenmemişti. Öte yandan Einstein, fotoelektrik etkilerin açıklanmasında Nobel ödülüne layık görülmüştü.<ref name="Ref_s">{{Web kaynağı | başlık = The Nobel Prize in Physics 1921 | yayıncı = The [[Nobel Foundation]] | url = http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1921/index.html | erişimtarihi =9
Bilimdeki ilerlemeler genellikle deneysel çalışmalar ve teori arasındaki etkileşime bağlıdır. Bazı durumlarda kuramsal fizik matematiksel kalıplara sıkıca yapışırken, deney ve gözlemlere çok az ehemmiyet verir. Örnek olarak, [[Albert Einstein]] özel göreliliği geliştirirken, [[Maxwell denklemleri]]ni değişmez olarak kabul eden [[Lorentz dönüşümleri]] ile ilgileniyordu. Fakat anlaşılıyor ki, dünyanın [[ışıldıyan eter]] içindeki seyahati üzerine yapılan [[Michelson-Morley deneyi]] ile pek ilgilenmiyordu. Diğer taraftan Einstein, bir kuramsal formülasyon olmadan gerçekleştirilen [[fotoelektrik etki]]yi açıkladığı için [[Nobel Fizik Ödülü]]ne layık görülmüştü. Fiziksel teori, fiziksel olayların [[Model (soyut)|modellemesidir]]
42. satır:
Modern fiziğin temeli ve belki fizik tarihinin en devrimci teorileri görelilik kavramı ve kuantum mekaniğidir. Newton mekaniği özel görelilik altında sınıflandırıldı ve Newton’un yerçekimi, genel görelilik tarafından hareket ile ilgili açıklama verildi. Kuantum mekaniği, siyah cisim ışımasının -ki teori için büyük bir isteklendirme oluşturdu- ve katıların özgül ısılarının anormalliklerinin anlaşılmasında ve sonunda atomların ve moleküllerin içyapılarının anlaşılmasına yardımcı oldu. Kuantum mekaniği 1920‘lerde başlamış ve kuantum alan kuramı (teorisi) formülüne yol vermiştir. İkinci dünya savaşı sonrasında, daha çok ilerleme, kuantum alan teorisi formülüne ilgiyi yeniden getirdi. Aynı dönemde, faz geçişleri ve süperiletkenlik sorunlarına olan yeni ilgilerin yanı sıra, teoritik yoğun maddenin alanının içinde Kuantum alan teorisi(kuramı) (KAK) formülünün ilk uygulamaları da görüldü. 1960’lar ve 1970’lerde KAK kullanılarak parçacık fiziğinin standart model formülleştirilmesi ve yoğun madde fiziğinin ilerlemesi (süperiletkenlik ve kritik olguların teorik temeli diğerleri arasında) göreliliğin uygulanmasına paralel olarak astronomi ve kozmolojideki sorunlar ayrı ayrı görüldü.
Hem deneylere öneride bulunmak ve hem de sonuçları pekiştirmek için hareket eden bir kuvvet olan teoritik fizik, bütün bu başarıların kaynağıdır ( genellikle mevcut matematiğin dâhice kullanımı Newton, Descartes ve Leibniz yaptığı gibi, yeni matematiğin icadı yardımı ile). Fourier’in ısı yalıtımı çalışmaları matematikte yeni bir sınıf açtı; sonsuz, dik serisi<ref>{{Kitap kaynağı|
Modern teoritiksel fizik, Evreni daha fazla anlama çabaları içinde, temel parçacık ölçeğindeki kozmolojiden gelen teorileri birleştirmek ve olguları açıklama girişiminde bulunur. Deneylerin uygulanamadığı durumlarda, teoritik fizik hala matematiksel kuramları kullanarak ilerlemeye çalışır.
182. satır:
== Önerilen Okuma Listesi ==
* {{Kitap kaynağı||
* Duhem, Pierre. "La théorie physique - Son objet, sa structure," (in French). 2nd edition - 1914. English translation: "The physical theory - its purpose, its structure,". Republished by [[:fr:Joseph Vrin|Joseph Vrin]] philosophical bookstore (1981), ISBN 2711602214.
* Feynman, et al. "[[Altı Kolay Parça|The Feynman Lectures on Physics]]" (3 vol.). First edition: Addison–Wesley, (1964, 1966).
| |||