Vikipedi

Büyük Londra Yangını: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Görkem Yavuz (mesaj | katkılar)
Devriyeler
20.285 değişiklik
Değişiklik özeti yok
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
Botlar
1.112.861 değişiklik
k Bot: Otomatik yazım düzeltme
44. satır:
Yangınlar, [[mum]]lu aydınlatmaların kullanıldığı, açık ocak ve şöminelerin bulunduğu tahta evleri ile yanıcı maddelerin istiflenmiş olduğu depoları olan [[Londra]]'da oldukça alışılmış olaylardı. Adından söz edilecek bir [[polis]] ya da [[itfaiye]] örgütünün bulunmadığı Londra'da ''Trained Bands'' adı verilen yerel askerlerin oluşturduğu, acil durumlar için hazır bulunan bir devriye grubu vardı. Yaklaşık 1.000 gözcü ve tellaldan oluşan bu grubun bir görevi de geceleri sokak ve caddelerde gezerek güvenliğin yanı sıra yangınları kontrol etmekti.<ref>Hanson, 82. "Kentteki yangın tehlikeleri" bölümü aksi belirtilmedikçe Tinniswood'un, 46–52, ve Hanson'ın, 75–78 yazdıklarına dayanmaktadır.</ref>
 
Halkın yangınlarla mücadele yöntemleri oldukça yerinde ve etkili olurdu. Çevre ev ve sokaklarda yaşayan kişiler kilisenin çanları ile alarma geçirilir, halk alelacele olay yerinde toplanarak mevcut imkanlarimkânlar dahilinde imece usulüyle yangını söndürmeye çalışırdı. Yasalara göre tüm mahalle kiliseleri bu tür acil durumlara hazırlık amacıyla; yüksek, taşınabilir merdivenler, kovalar, baltalar ve gerektiğinde duvarlara asılıp çekerek yıkabilmek için kullanılan yangın kancaları gibi birtakım donanımı bulundurmak zorundaydı.<ref>Yangın-kancası yaklaşık 30 [[fit]] uzunlukta olan, ucunda güçlü bir halka ve kanca olan ağır bir direkti. Tehlike altında olan bir evin çatısındaki ahşaplara takılır ve ipler ve makaralar yardımıyla binayı yıkmakta kullanılırdı. (Tinniswood, 49).</ref> Erişilmesi zor, yüksek binalarda ise kontrollü biçimde barut ya da bir takım patlayıcılar kullanarak, yapılar göçertilir, ölü bölgeler oluşturularak alevlerin komşu yapılara sıçraması önlenirdi. Büyük Londra Yangını'nın son dönemlerinde de oldukça sık başvurulan barutla çökertme işlemi, bazı tarihçilerce bu yangını durdurmak için yapılan mücadelenin kazanılmasının temel nedeni olarak gösterilir.<ref>Reddaway, 25.</ref>
 
Yanmakta olan bir yapıyı yangın kancalarıyla bölüm bölüm yıkmak da yangının diğer yapılara vereceği olası zararları önlemek için oldukça etkili bir yoldu fakat Büyük Yangın'da bu işlemlerin uygulanamamasının nedeni dönemin belediye başkanının gerekli emirleri vermemesi ve liderlik vasıflarını taşımamasıydı.<ref>"Bludworth's failure of nerve was crucial" (doğrudan yapılan alıntının çevirisi: ''Bludworth'ün cesaretsizliği önemliydi''. Tinniswood, 52).</ref> Bu nedenle, Kral [[II. Charles]]'tan bizzat "''Hiçbir eve acımayın''" emri gelene kadar yangın birçok evi çoktan yakıp yok etmişti.
50. satır:
Büyük Yangın'da [[su]] ile müdahale yöntemi de başarısız oldu. Kentte yüksek ve eğimli bir tepede bulunan, Thames Nehri'nden doldurulmuş bir su [[kule]]si ile [[Islington]] semtinde bulunan su deposu, karaağaç ile yapılmış boru sistemi yardımıyla 30.000 eve su dağıtırdı.<ref>Bkz. Robinson, [http://www.bbc.co.uk/history/british/civil_war_revolution/brighter_lights_04.shtml London:Brighter Lights, Bigger City"] ve Tinniswood, 48-49.</ref> Çoğu zaman yanmakta olan yapının yakınında bir boruyu açarak hortum bağlamak ya da kovaları doldurmak da mümkün olurdu. Bununla birlikte yangının başlama noktası olan [[Pudding Sokağı]] zaten nehre oldukça yakın bir yerdeydi. Böyle bir durumda yangının başladığı dükkanın bulunduğu yere açılan tüm yollara, bir kısmı nehirden kovalarla su taşıyan, bir kısmı da boşalan kovaları doldurmaya giden iki sıra itfaiye işçisi konuşlandırılmış olmalıydı. Fakat [[Samuel Pepys|Pepys]]'in günlüğünde yazdığı yorumlara göre, halk yangına müdahale etmek yerine gerekli eşyalarını alarak olay yerinden kaçmaya çalışmıştır. Yetersiz müdahale nedeniyle alevler yavaş yavaş nehir kıyısına doğru ilerlemiş ve sonunda yanıcı maddelerin bulunduğu ambarlara ulaşmıştır. Yangın ayrıca [[Londra Köprüsü]]'nün altında bulunan ve [[Cornhill]]'deki su kulesine su sağlayan su çarklarına da zarar vermiş ve sonuç olarak yangında ne nehrin normal suyundan ne de şebeke suyundan yararlanılamamıştır.
 
Londra, daha önceki büyük ölçekli yangınlarda da kullanılmış olan gelişmiş bir itfaiye teçhizatına sahipti. Fakat Büyük Yangında gerçekten işlevsel bir alet olan yangın kancalarının yanında, büyük su pompalarının daha fazla işe yaradığı pek nadir görüldü. Sadece bir kısmı tekerleğe sahip olan bu pompalı su araçları genellikle tekerleksiz kızaklara bağlı olurdu<ref>Karşılaştırın; Hanson, tekeleri olduğunu iddia eder ki (76), Tinniswood, olmadığını belirtir (50).</ref>. Uzun mesafelerde olay yerine taşınıyor oldukları gibi su dağıtan hortumları olmazdı ve seyyar bir çeşme gibi musluklardan su doldurulurdu.<ref>1625'te patenti alınan itfaiye araçları tek başına hareket eden kuvvet pompalarıydı ve öndeki ve arkadaki uzun kollarla çalıştırılırlardı. (Tinniswood, 50).</ref> Büyük Yangın'da da gerek tekerlekli gerek kızaklı birçok söndürme aracı olay yerine taşınmaya çalışılmıştır. Birçok kişi hızlıca [[Thames Nehri]] kıyısında bu pompalı araçları doldurmayı denerken, araçların bir kısmı suya düşmüş ve binalardan yükselen alevlerin ısısı, çoğunda hortum bile bulunmayan su araçları ile yangına müdahaleyi imkansızimkânsız kılmıştır. Bundan dolayı söndürme çalışmaları sırasında yangının başlangıç noktası olan Pudding Sokağı'na hiç yaklaşılamamıştır.
 
== Yangının başlangıcı ==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Büyük_Londra_Yangını" sayfasından alınmıştır