Selçuklularda kullanılanSelçuklulardaki atabeg unvanı Gürcü sarayında da kullanılıyordu<ref>{{Haber kaynağı |title=Atabak, ''Encyclopædia Iranica''|url=http://www.iranicaonline.org/articles/atabak-turkish-atabeg-lit|date =8 Eylül 2019}}</ref> ve "atabagi" (ათაბაგი) biçimini almıştı. Başlangıçtan itibaren "atabagi"nin görevi Selçuklularda olduğu gibi tahtın vârisini yetiştirmekti. Bu unvan ilk kez Kraliçe [[Tamar]] döneminde (1184-1213) kullanıldı. Gürcü tarihçi [[Vahuşti]]’nin sözleriyle söylenirse “atabagiliğin kabul edilmesiyle spasalara artık spasalar denmiyor, atabagi deniyordu”. "Spasalari" de (სპასალარი) Gürcü kraliyeti tarafından yine Müslüman devletlerden alınan bir unvandı. Tarihçi Vahuşti’nin bu tespitine rağmen “spasalari” ve “atabagi” sonraki dönemlerde Gürcü devletinde birlikte kullanılmış unvanlardır. Zaten “spasalari” atlı askerlerle (sipahi) ilişkili bir unvankrn, "atabagi" ise tahtın vârisini yetiştirmekle görevliydi. Ayrıca Gürcü sarayında "atabagi" "spasalari"nin üstünde bir unvandı. Öte yandan Gürcü sarayında “amir-spasalari” (ამირ-სპასალარი) unvanı taşıyan vezir de vardı.
Atabagi unvanı ilk kez 1212'de İvane Mhargrdzeli’ye verildi. Bir görüşe göre ise Mhargrdzeli ailesinden olan Ahaltsiheli İvane bu unvana daha önce sahip olmuştu. 1334 yılında Kral [[V. Giorgi]] Samtshe prensi [[II. Sargis|Sargis Cakeli]]’ye (II. Sargis) "atabagi" unvanı verdi. [[Gürcistan Krallığı]]’nın parçalanmasından sonra [[Samtshe]] prensliği “atabagi”yi hükümdarlık unvanı haline getirdi ve Samtshe Prensliği’nin adı da [[Samtshe-Saatabago]] oldu.<ref name="Toumanoff ">[[Cyril Toumanoff|Toumanoff, Cyril]] (1967). ''Studies in Christian Caucasian History'', p. 438, n. 1. Georgetown University Press.</ref>
