Klarceti: Revizyonlar arasındaki fark

'''Klarceti''' ([[Gürcüce]]: კლარჯეთი; "k'larceti"), tarihsel [[Gürcistan]]’ın güneybatı kesiminde, tarihi [[Mesheti]]’nin bir parçası sayılan bölge. Meydancık ve [[Ardanuç]] dereleri havzasını da içine alacak biçimde, [[Çoruh]] nehrinin [[Yalnızçam Dağları]]ndan [[Karadeniz]]’e kadar uzanan aşağı havzasını kapsar. Klarceti’nin en eski merkezi Tuharisi kalesidir. Klarceti bölgesi, Kartli kralına bağlı bey (ერისთავი) tarafından yönetiliyordu ve bu beyin ikametgâhı 5. yüzyılın ikinci yarısından itibaren büyük olasılıkla [[Ardanuç]] kalesi idi. Kral Vahtang Gorgasal (5. yüzyıl) burada geniş ölçekli kültürel ve mimari çalışmalara başladı. Kilise ve manastırlar inşa etti. Merkezi Ahiza’da bulunan yeni piskoposluk merkezi kurdu. Bu dönemde Klarceti, İran saldırılarına karşı mücadelenin köprübaşı mevziisi haline geldi. 8. yüzyılda [[Bagratlılar]] hanedanı buraya yerleşti. 9. yüzyılın başında Büyük I. Aşot, Arap saldırıları ve salgın hastalıklarla gerilemiş olan bu bölgeyi canlandırdı ve buraya yeni nüfus yerleştirdi. Bu sırada burada, Grigol Handzteli’nin öncülüğünde yaygın biçimde manastırların inşasına başlandı. 11-13. yüzyıllarda Klarceti’de kültür ve eğitim alanında önemli çalışmalar gerçekleştirildi. Bölge kilise ve manastırlarıyla ünlü hale geldi. Buraya Klarceti’nin “On İki Issız Yeri” („ათორმეტი უდაბნო“) adı veriliyordu. 16. yüzyılda Klarceti, Güneybatı [[Gürcistan]]’ın başka yerleriyle birlikte [[Osmanlılar]]ın eline geçti. 1918-1921 arasında [[Demokratik Gürcistan Cumhuriyeti]] sınırları içindeydi. 1921 yılından itibaren ise yeniden [[Türkiye]] sınırlarına katıldı.