2001 Türkiye ekonomik krizi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Yazım ve noktalama hataları giderildi, aynı paragraftaki cümleler arasındaki kip uyuşmazlıkları giderildi. |
Başlıktaki sözcüklerin ilk harfleri büyüğe çevrildi. |
||
1. satır:
'''2001 Türkiye ekonomik krizi''', '''''Kara Çarşamba''''' olarak da bilinen, [[Türkiye|Türkiye Cumhuriyeti]] tarihinin en büyük ekonomik krizidir. [[Millî Güvenlik Kurulu]] toplantısında cumhurbaşkanı [[Ahmet Necdet Sezer]] ile başbakan [[Bülent Ecevit]] arasındaki tartışma sonucu oluşan siyasi kriz, bir anda tüm ülkeyi etkisi altına alan ekonomik bir krize dönüşmüştür. Türkiye'nin Şubat 2001 ekonomik krizi, beklenmedik ölçüde ekonomik daralmayla sonuçlanmasının ötesinde, ülkenin orta vadeli perspektifini değiştiren yeni koşulları da beraberinde getirmiştir.<ref>Merih Celasun; 2001 Krizi, Öncesi ve Sonrası; S1</ref>
== Kriz
Türkiye, 1990'lı yıllarda çok yüksek enflasyonla boğuşmuş bir ülkeydi. 1990'lı yılların krizlere zemin hazırlayan özelliği kamu açıklarının [[Merkez Bankası]] kaynaklarıyla finanse edilmesi ve batık bankaların sorumluluklarının devlete yüklenmesinin yanında, bu dönemdeki siyasi karar alıcıların ülkenin mali durumunu düzeltecek reform ve iyileştirmeleri yapmamasıdır. Bu dönemde yaşanan Körfez Savaşı, 1994 Krizi ve 1999 Marmara depremleri zaten temelde kırık olan ülke ekonomisini iyice sarsmış ve 2001 krizinin şiddetini kat be kat arttırmıştır.
22. satır:
Yapılan detaylı inceleme sonucunda reel ekonomide arz ve talep yönlü daralma meydana geldiği için, krizden çıkışın Türkiye'nin eski krizlerinin aksine birkaç haftada olmayacağı görüşü yaygınlık kazandı.
== Krizin
Mayıs 2001'de [[Kemal Derviş]]'in açıkladığı "Güçlü Ekonomiye Geçiş Programı", [[Uluslararası Para Fonu|IMF]] ile imzalanmış stand-by düzenlemesiyle ve [[Dünya Bankası]] kredileriyle desteklenmiş ve üretimdeki düşüşün denetim altına alınmasında etkili olmuştur.<ref>Hazine, 2001; IMF, 2002c</ref> IMF programında öngörülen yasal değişikliklerin çoğunun yapılması krizden çıkış çabalarına güven sağlamada yardımcı oldu. Yine bu yasal düzenlemelerden biri olan [[Merkez Bankası]]'na para istikrarını sağlamak ve araç bağımsızlığının sağlanması, ülkenin makroekonomi politikalarının tasarlanma yöntemine daha büyük bir zenginlik kazandırdı.
| |||