Fransa mimarisi: Revizyonlar arasındaki fark

”'''Fransız Mimarisi'''” veya "Fransa Mimarisi"; FransizFransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarlanmış ve/veya inşaa edilmiş mimari eserlere verilen genel isimdir.

Fransa'da mimariye verilen değer; Avrupa'da türünün ilk örneği olan [[Académiehttp://academie-architecture.fr royale d'architecture| Académie d'Architecture]] 'ün (Mimarlık Akademisi) 16712'de kuruluş sebebidir. Aynı şekilde  [[Prix de Rome]] da Fransız Devleti tarafından üstün mimari başarılarını ödüllendirmek amacıyla 1720'de organize edilmiştir.

Antik Roma mimarisi ilk dönemlerinde Antik Yunan mimarisinden esinlenerek tasarlanan binalardan oluşmaktadır. Roma Cumhuriyeti'nin son dönemlerine doğru ise, kemer, tonoz ve kubbeler gibi Antik Yunan mimarisinde nadir kullanılan unsurlarla zenginleştirilerek başlı başına bir mimari stil olarak öne çıkmıştır. Antik Roma mimarisinin gelişmesindeki dönüm noktalarından bir diğeri ise Roma betonu ('''(Opus caementicium)''' adı verilen yapı malzemesinin icadıdır. Roma'lı mimarların bu yeni tekniklere yönelmelerinin sebebi ise Roma şehirlerindeki hızlı nüfus artışı ve şehirlerin zenginlik kazanmasıyla yeni mimari çözümlere olan ihtiyacın artmakta oluşudur. Yeni yapı malzemeleri ve yapı tekniklerinin kullanımı gitgide daha heybetli kamu binalarının inşasını mümkün kılmıştır.

Antik Roma mimarisi Roma Cumhutiyeti'nde ortaya çıkmış olmasına rağmen, günümüz Fransa'sının şu anda bulunduğu coğrafi alana; yani Gaule Belgique, Gaule Lyonnaise ve Gaule Aquitaine bölgelerine de yayılmıştır. Dönem mimarisinin Fransa'daki örnekleri [[Arles]] şehrinde bulunan dönemin en büyük ve en önemli Roma nekropollerinden biri olan [[Alyscamps]] , [[Nîmes]] şehrinde [[Maison Carrée]], Reims şehrinde [[Cryptoportique (Reims)|Cryptoportique]] ve [[Porte de Mars]], Lyon şehrinde [[aqueduc du Gier]], Saintes şehrinde [[Arc de Germanicus]]'dur.

Erken romanesk dönem mimarisi Merovenj ve Karolenj mimarilerinden oluşmaktadır. [[Clovis I]] (465–511) döneminden itibaren Frank haneadanlarının bir krallık adı altında birleştirilmesiyle kilise ve manastır binalarına olan ihtiyaç artmıştır. Bu binaların planları Roma [[bazilika]]<nowiki/>larından esinlenilerek çizilmekle beraber, Bizans mimarisi etkilerine de rastlanmaktadır. [[Saint Perpetuus]] (psikopos 460-490) talebi üzerine Tours şehrinde inşa edilen Saint-Martin Bazalikası; 120 mermer kolonu, doğu kuleleri, mozaikleri ve sıradışı zemin planıyla dönemim en önemli birilerinden olmuş ve Romanesk dönem mimarisi için de esin kaynağı farz edilmiştir. Erken Romanesk dönemin diğer başlıca örnekleri [[Saint-Denis, Seine-Saint-Denis|Saint-Denis]] şehrindeki Saint-Denis kilisesinin temelleri, ve Paris şehirindeki [[Abbey of Saint-Germain-des-Prés|Saint-Germain-des-Prés]] manastırıdır.

Romanesk mimari de Ortaçağ dönemi öncesinde Fransa'da kullanılan stillerden birisidir. 9. yüzyıl Karolenj mimarisinin yeniden yorumlanmasıyla 10. yüzyılda Fransa çeşitli bölgelerinde aynı anda ortaya çıkmıştır. Bu stilin Fransa'daki başlıca örnekleri [[Abbaye Saint-Pierre de Moissac]], [[Cathédrale Saint-Lazare d'Autun|cathédrale d'Autun]], [[Plassac-Rouffiac|Église de Plassac-Rouffiac]], ve [[Église Sainte-Radegonde de Talmont]], Fongombault Manastırı ve [[Abbey of Cluny|Cluny Manastırı ']]<nowiki/>dır. Angouleme şehrindeki [[Angoulême Cathedral| Angoulême Katedrali]]'ndeki kubbeler ise dönemin İstanbul'undaki Bizans kiliselerinden esinlenildiğine işaret olarak yorumlanmıştır. Romanesk dönemin son örnekleri ve Gotik mimarinin ortaya çıkışına sebep olduğu farz edilen yapılar ise; Caen şehrindeki [[Saint-Étienne]] kilisesi, [[Haute-Loire]] şehrinde  [[Le Puy-en-Velay]] katedrali, ve Autun katedralidir.

Ortaçağ'ın ikinci yarısından itibaren [[Gotik mimari]] veya fransız mimarisi (latince '''''[[Architecture gothique#francigenum|francigenum opus]]''''') Fransa'da ortaya çıkarak Batı Avrupa'nın geneline yayılmıştir. 1140 yılından 1500'e kadar süren bu dönem boyunca gotik mimari dört stile ayrılmıştır : Erken Gotik, Yüksek Gotik, Rayonnant, ve Geç Gotik (Flamboyant olarak da adı geçer). Gotik mimarinin tanımlayıcı özelliklerinden biri sivri kemer olarak da tanımlanan Ojiv kemeridir.

Erken gotik stilinin [[Île-de-France]] bölgesinde ortaya çıkan ilk örneği, bünyesinde bir nekropol de bulunduran “[[Saint“Saint Denis Kilisesi]]”dirKilisesi”dir. Bu stildedki diğer önemli yapılar ise; [[Sens Cathedral|Sens Katedrali]], [[Notre-Dame of Laon|Notre-Dame de Laon]] Katedrali, [[Chartres Cathedral|Chartres Katedrali'nin batı cephesi]], [[Notre Dame de Paris]] Katedrali, kralların taçlandırdığı [[Notre-Dame de Reims]] Katerali, [[Lyon Cathedral|Lyon Kathedrali]] ve [[Toul Cathedral|Toul Katedrali'dir.]].

Yüksek Gotik stili ise 13. yüzyılda gelişmiş ve gitgide daha hafif görünümlü, daha heybetli ve etkileyici binaların inşaasını mümkün kılmıştır.  [[Chartres Cathedral|Chartres Katedrali'nin ana cephesi]] (1194–1260), [[Amiens Cathedral|Amiens Katedrali]], Notre-Dame de Strasbourg Katedrali ve [[Bourges Cathedral|Bourges Katedrali]] bu stilin en önemli örneklerindendir.

Bu dört Gotik mimari stilinin yanısıra, "Gothique Méridional" veya Güney Gotiği adı verilen stil de bu dönemlerde ortaya çıkmıştır. [[Narbonne]] şehrinde Notre-Dame-de-Lamouguier Katedrali ve [[Saint-Bertrand-de-Comminges]] şehrindeki Sainte-Marie kilisesi bu stilde tasarlanmıştır.