I. Tahmasb: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
27. satır:
}}
'''I. Tahmasb''' ({{dil-az|Şah Təhmasib}}, {{Dil-fa|طهماسب}}; d. 22 Şubat 1514 - ö. 14 Mayıs 1576), [[Safevî Devleti]]'nin ikinci hükümdarı.
Safevî hanedanının en uzun hükümdarlığını süren İran şahı. I. İsmail 'in oğlu ve halefi idi. 1524'te on yaşlarındaki tahta çıktı ve Safevi İmparatorluğunun omurgasını oluşturan Qizilbash'in denetimine girdi. Kızılbaş liderleri, Tahmasb’ın naipi olmak için aralarında savaştılar. Bununla birlikte, yetişkinlik döneminde Tahmasp, Şah'ın gücünü tekrar ortaya koymayı başardı ve sadece büyük ölçüde, İran toplumunda, Kafkasyalılardan oluşan etkili ve amaçlı bir şekilde yeni bir katman yaratarak büyük miktarda Kafkas elementleri kullanıma sokulması ile kabileleri kontrol edebildi. Günümüzdeki bazı kaynaklarda üçüncü kuvvet olarak da adlandırılan bu yeni katman yalnızca yüz binlerce etnik Çerkes, Gürcü ve Ermeniden oluşacak ve İran'ın kraliyet sarayında, haremlerinde, sivil toplumda önemli rol oynamaya devam edecekler. hem de askeri yönetimin yanı sıra Tahmasp'tan yüzyıllarca düşünülmüş ve mevcut olan diğer tüm mevkilerde kullandılar ve sonunda Qizilbash'in imparatorluğun işleyen görevlerinin çoğunda etkili gücünü tamamen ortadan kaldıracaklardı ve böylece bunlar da en baskın hale gelecekti Sınıfı olarak da meritokratik Safevi krallığında. En dikkat çeken ardıllarından biri olan Safevi en büyük imparatoru I. Abbas (aynı zamanda Abbas Büyük olarak da bilinir) bu politikayı ve bu yeni katmanın İran toplumunda yaratılmasını tamamlar ve sonuçlandırır.
 
Tahmasp'ın saltanatı, başta Safevî'nin baş düşmanı olan Osmanlılar ve uzakdoğudaki Özbekler olmak üzere yabancı tehditlerle karşı karşıya kaldı. Ancak 1555'te Amasya Barışı vasıtasıyla Osmanlı İmparatorluğu ile ilişkileri düzeltti. Bu antlaşma ile Ermenistanı ve Gürcistanı , eşit olarak bölüştürüldü, Osmanlı İmparatorluğu Bağdat da dahil olmak üzere Irak'ın çoğunu aldı, Safevileri eski başkentleri Tebriz'i ve diğer kuzey-batı bölgelerini(Dağıstan, Azerbaycan) savaşlardan önce olduğu gibi kaldı. Ayrıca Osmanlılar, İranlı hacıları, Mekke ve Medine'nin kutsal mekanlarına ve Irak'taki Şii’lerce(bkz:[[İmam Ali Türbesi]]) kutsal yerlere gitmesine izin verdi. Bu barış, Şah [[Muhammed Hüdabende]] döneminde bozuluncaya dek 30 yıl sürdü.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/I._Tahmasb" sayfasından alınmıştır