|
[[Dosya:Diyarbakirwalls2.jpg|thumb|[[II. Constantius]] tarafından 359 yılındaki kuşatmadan önce inşa ettirilen Amida duvarları.]]
Ammianus Marcellinus göre:<ref>[http://www.deremilitari.org/resources/sources/ammianus.htm DE RE MILITARI THE SOCIETY FOR MEDIEVAL MILITARY HISTORY]</ref>
{{Ksöz|Saldırıkıymetli taşlarla donatılmış altın rengi bir koç başı görüntüsü olan taç giymiş ve saldırı aleti üzerine monte edilen ve başkalarını aşan kralın kendisi [II. Şapur], çeşitli ulusların en üst rütbelilerinden seçilmiş maiyeti ile tüm ordunun önünde yürüdü,. Ancak Antoninus'un tavsiyesi üzerine başka yerlere gitmek için acele içinde olduğu için duvarda ki savunucular ile müzakerenin etkisini sadece deneyeceği açıktı.}}
<!--
bir diadem yerine kıymetli taşlarla donatılmış bir koç başının altın rengi bir görüntüsü olan, büyük ordu askerleri tarafından seçilen, kral en üst rütbe ve çeşitli uluslar. Ancak Antoninus'un tavsiyesi üzerine başka yerlere gitmek için acele içinde olduğu için sadece konferansın duvar savunucuları üzerindeki etkisini deneyeceği açıktı.
The king himself [Shapur II], mounted upon a charger and overtopping the others, rode before the whole army, wearing in place of a diadem a golden image of a ram's head set with precious stones, distinguished too by a great retinue of men of the highest rank and of various nations. But it was clear that he would merely try the effect of a conference on the defenders of the walls, since by the advice of Antoninus he was in haste to go elsewhere.}}
He continues with the account of how he reached the safety of the city just as the Sassanids were descending on the city:
The siege took 73 days. Shapur attempted to capture the city several times but every time it ended with disaster. Many times [[siege tower]]s were set on fire by the Romans. During the siege, plague broke out in Amida but ended after ten days by a light rain. A day before capture of the city, Ammianus Marcellinus escaped to [[Malatya#Aslantepe and Ancient Malatya|Melitene]], and thence returned to [[Antioch]].
After capturing the city, the garrison and its inhabitants were put to the sword. The Persians lost approximately 30,000 in the siege but Shapur II advanced further and took [[Singara]] and some other fortresses in the following years. In 363, Emperor [[Julian the Apostate|Julian]], at the head of a strong army, advanced to take [[Ctesiphon]] but was killed in battle during retreat. His successor [[Jovian (Emperor)|Jovian]] signed a treaty of peace, by which the districts on the [[Tigris]] and [[Nisibis]] (totalling five Roman provinces) were ceded to the Persians and the Romans promised to interfere no more in Armenia.
-->
Şehri ele geçirdikten sonra garnizon ve sakinleri kılıçtan geçirildi. Persler, kuşatmada yaklaşık 30.000 asker kaybettiler, ancak II. Şapur daha ileriye gitti ve sonraki yıllarda [[Singara]] ve diğer kaleleri ele geçirdi. 363'te İmparator [[Julianus]] güçlü bir ordu başında Tizpon'u almaya başladı, ancak çekilme sırasında savaşta öldürüldü. Halefi [[Jovianus]] barış antlaşması imzaladı. [[Dicle]] ve Nisibis ilçeleri (toplam beş Roma eyaleti) Perslere devredildi ve Romalılar artık Ermenistan'a müdahale etmeme sözü verdiler.
== Kaynakça ==
| 