1950 Ağustos ayının sonlarında Rákosi, [[Macaristan Sosyal Demokrat Partisi]] eski lideri [[Árpád Szakasits]]'in "kapitalist ülkeler adına casusluk yaptığını" kendisine itiraf ettiğini Kádár'a aktardı. Szakasits'nin hapsedilmesi; sosyal demokratlara, işçi sendikası yetkililerine, üst düzey Komünist Parti üyelerine karşı başlatılacak, uzun tasfiye döneminin başlangıcıydı ve bu dönem 1953 yılına kadar devam edecekti. Tasfiye o kadar büyük boyuta ulaştı ki, Macar gizli polisi [[ÁVH]]'nin takip ettiği dosya sayısı bir milyon civarındaydı ki, bu o dönem Macaristan nüfusunun yaklaşık onda birine tekabül ediyordu. Tasfiyeler esnasında Rákosi ve arkadaşları, hızlı bir sanayileşme ve [[kolektivizasyon]] hareketine girişmişlerdi. [[Ernő Gerő]]'nun Macaristan'ı bir demir-çelik ülkesi yapma konusundaki hırsı, toplumun yaşam standardını aşağı çekiyordu.<ref>Gough 2006, pp. 48–9.</ref> Kádár'a güvenemeyen Rákosi, onu İçişleri Bakanlığı görevinden istifaya zorladı. Gerekçe olarak da sağlık problemleri gösterildi. Kádár believedikbal themerdivenlerinden longeraşağı downinmenin, thetasfiye ladderedilmekten heevla climbedolduğuna thereinanıyordu. wasAncak abu biggerdüşüncesinde chance of not being purgedyanılıyordu. In this he was wrong, and he along with new Minister of the InteriorHalefi [[Sándor Zöld]],wereile criticisedbirlikte, forsosyalizm notkarşıtı doinghareketlerin aönünü properalamamakla enough job to remove the anti-socialist movement within the countrysuçlanıyorlardı.<ref>Gough 2006, p. 50–1.</ref> Kádár, woulddaha later refute most of the allegations thesonrasında, Rákosi leadershipyönetimi puttarafından against,aleyhine butyapılan toiddiaları noçürütmekle availbirlikte, andçürüttüğü forher everysuçlama letterve heeleştirinin wroteardından, toyeni refutebir ansuçlama allegationve anothereleştiriye allegationmaruz waskalıyordu. putİddiaların againstarkası himkesilmiyordu. He eventually gave up and in one letter Kádár even admitted to his faults; claiming that he was still "politically backward" and "ideologically untrained" when he headed the pre-war [[Hungarian Communist Party|Communist Party]] as First Secretary. Kádár concluded that he had been fooled by the capitalists and therefore offered his [[resignation]] from active politics. Instead of resigning, and losing his seats in the Central Committee and the Politburo, his membership in these organs were renewed at the party congress. Believing that his position was secure and that Rákosi had given him another chance, thought nothing more of it. This proved to be wrong, and by the end of March 1951, Rákosi informed the Soviets that Kádár along with Zöld and [[Gyula Kállai]] were to be imprisoned.<ref>Gough 2006, p. 52–3.</ref>
