Politik güçteki değişimin bir başka simgesi, unvandaki değişikliklerdir. Kumandanlar, hâlâ kendilerini [[Zhou hânedanlığı]]'nın [[dük]]leri (公 ''gōng'') olarak görürken şimdi kendilerine [[kral]] (王 ''wáng'') unvânını lâyık görmeye başladılar; böylece kendilerini Zhou kralı düzeyinde görüyorlardı.
Muharip Devletler Dönemi, [[Demir Çağı|demir işlemenin]] [[Çin]]'de başladığı zamânı da içine arıralır. Artık bu dönemden sonra [[bronz]] yerine [[demir]]le silâhlar üretilir. [[Shu (devlet)|Şû]] (şimdiki [[Siçuan]]) ve [[Yue (devlet)|Yue]] (şimdiki [[Zhejiang]]) da bu dönemde Çin kültürü bölgesi içine alındı. Aralarında [[Mensiyüs]] tarafından ayrıntılandırılan [[Konfüçyüsçülük]], [[Lao Zi]] ve biraz da [[Zhuang Zi]] tarafından ayrıntılandırılan [[Taoizm]], [[Legalizm (Çin felsefesi)|Legalizm]] ve [[Mohizm]]'in bulunduğu [[Yüz Düşünce Okulu]] bu dönemde gelişti. [[Ticâret]] de bu dönemde gelişerek bâzı [[tüccar]]lara politikaya etki imkânı verdi. Askerî taktikler de değiştirildi. İlk- ve Sonbahar Dönemi'e göre değişikliklerle yaya ve atlı askerler, bütün ordularda kullanılmaya başlanıp iki tekerlekli savaş arabası tutulmamaya başlandı. Bu dönemden sonra Çin'in [[asilzâde]]leri savaşçı sınıfa âit olmak yerine okur-yazar sınıfından olmaya başladılar. Krallıklar, büyük orduları birbirinin üstüne salarak birbirlerini egemenlikleri altına almaya çalışıyorlardı. Askerlerin silâhları, yavaş yavaş bronz yerine sırf demirden üretilmeye başlandı. Hançer baltası, bu dönemde değişik krallıklarda, bilhassa 5½ m uzunluğunda mızraklar çıkaran Qin'de son derece yaygın bir silâhtı.
Bu dönemde askerî [[strateji]] uzmanı [[Sun Tzu]] (Sun Zi), ''[[Savaş Sanatı]]'' adlı eseriyle en etkin ve bilinen en eski askerî strateji eserini yazdı. Bu eserin yanı sıra [[Yedi Askerî Klâsikler]] de bu dönemde yazıldı. Çin birleştiğinde bu yedi klâsik eser, [[ayaklanma]]ya teşvîk ettiğinden idâreciler tarafından saklandı.
