I. Mihail (Konstantinopolis patriği): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme |
düzeltme |
||
4. satır:
Mensuplarının çoğu senato üyesi olan bir aileden gelen Kerularios, 1040'ta İmparator [[IV. Mikhail Paflagonyalı|IV. Mikhail]]'e karşı bir entrikaya karıştıktan sonra keşiş oldu. Patrik [[Aleksios Studitos]]'un ölümünden sonra Bizans İmparatoru [[IX. Konstantinos Monomahos]] tarafından Konstantinopolis patriği ilan edildi. [[Mikhael Psellos]] başta olmak üzere özgürlükçü aydınlarla devamlı çekişen Kerularios, Konstantinopolis ahalisinin kuvvetli desteğini kazanmıştı.
1050 senelerinde Ortodoks patrikhanesi ile [[Papa|Roma papalığı]] arasındaki bölünme olaylarında Kerularios önemli bir rol oynadı. 11. yüzyılda Doğu ve Batı kiliselerinin arasında derin bir uçurum oluşmuştu. Siyasal güç tutkusu ve [[Doğu Ortodoks Kilisesi|Doğu Kilisesi]]'nin özerkliğine aşırı bağlılığı yüzünden Bizans ve Roma imparatorlarını [[Normanlar]]a karşı birleştirmeye çalışan Konstantinos'un çabalarını da boşa çıkardı. Konstantinopolis'te yaşayıp da ayrı bir lisan konuşan ve dini törenlerinde değişik uygulamarda bulunan, kısacası kendisine saygı göstermeyen Latinlere, Patrik Kerularios tahammül edememekteydi. 1052'de, bir ölçüde Konstantinos'un [[Papa IX. Leo]]'ya tanıdığı ayrıcalıklara tepki olarak, kendi bölgesindeki Latin kiliselerinde [[Rumca]]nın ve Rum ayinlerinin uygulanmasını zorunlu kıldı, buna karşı çıkan kiliselerin kapatılmasını buyurdu.
Doğu ve Batı kiliselerinin arasındaki tek ortak alan olarak Güney İtalya kalmıştı. Ancak burayı da kontrolü altına almak isteyen Roma devletinin güneydeki temsilcisi Kardinal Humbert, Konstantinopolis patriğinin Ortodoks dünyasına hükmetmesini kabul etmemekteydi. Aynı zamanda [[İtalya]]'yı tehlikeye sokan Norman akınlarına karşı direnmek için papa ve patriğin birleşmesi gerektiğinden 1054'te Kardinal Humbert'e eşlik eden Roma delegasyonu, ittifak kurmak üzere Konstantinopolis'e geldi. Papanın Bizans imparatoruyla ittifak kurmak üzere [[İstanbul]]'a gönderdiği üç elçiyle görüşmeyen Keroullarios, Konstantinos'la Leo'nun çabalarına bir kez daha engel oldu. Patrik Kerularios'la görüşme zıtlaşmaya dönüşünce, görüşmeler sırasında papanın ölümünden doğan fırsattan yararlanan papalık elçisi Fransız kardinal Humbert, Keroullarios'a karşı misillemeye girişti.
| |||