Düyûn-ı Umûmiye: Revizyonlar arasındaki fark

Hiçbir borç ödemesini yapamayan Osmanlı İmparatorluğu, sonunda alacaklılarla anlaşma yoluna gitti. Alacaklılarla masaya oturan imparatorluk, 1879'da damga, alkollü içki, balık avı, tuz ve tütünden alınan vergi gelirlerini 10 yıl boyunca iç borçlar karşılığı olarak alacaklılara bıraktı. Ancak alacaklı Avrupa devletleri buna tepki gösterdi ve [[1881]]'de damga, alkollü içki, balık avı, tuz, tütün ve ipekten alınan vergilerin tüm geliri iç ve dış borçlara ayrıldı. Bu vergileri toplama ve alacaklılara ödeme görevi de yeni kurulan Düyun-u Umumiye İdaresi’ne verildi. Bu kurum kurulduktan sonra da Osmanlı İmparatorluğu mali sıkıntılar nedeniyle dış borç almak zorunda kaldı.

 

 

Bu borçlar, İmparatorluk çöktükten sonra, İmparatorluk topraklarında kurulan devletler ve Türkiye arasında paylaştırıldıysa da en büyük borç yükü Türkiye'ye verilmiştir.

 

 

[[Düyun-u Umumiye Binası]], 1897 yılında Fransız kökenli levanten mimar [[Alexandre Vallaury]] tarafından inşa edilmiştir. Bina 1933 yılında Atatürk'ün emri ile [[İstanbul Lisesi]]'nin kullanımına verilmiştir. İstanbul Lisesi günümüzde bu binada eğitim vermeyi sürdürmektedir.

* [[Oral Sander]], ''Siyasi Tarih (İlkçağlardan 1918'e)'', İmge Kitabevi, 3.Baskı

* [[Emre Kongar]], ''Tarihimizle Yüzleşmek'', Remzi Kitabevi, 2. Baskı

===Dipnotlar===

<references/>