Ahmet Haşim: Revizyonlar arasındaki fark

[[Bağdat]]'ta doğmuştur. Babası mülkiye kaymakamlarından ve Bağdat'ın eski ve bilinen ailelerinden biri olan Alusizadelere mensup Arif Hikmet Bey; annesi ise yine Bağdat'ın ileri gelenlerinden Kahyazadeler'in kızı Sara Hanım'dır. Meşhur tefsir alimi Mahmud el [[Alusi]] Ahmet Haşim'in babasının dedesidir.<ref>Ömrüm Benim Bir Ateşti Ahmet Haşim'in Hayatı, Sanatı, Estetiği, Dramı - Beşir Ayvazoğlu, Kapı Yayınları, İstanbul 2012, ISBN 9758950768</ref> Babasının [[Arabistan]] vilâyetlerindeki memuriyetleri sebebiyle düzensiz bir ilkokul tahsili gördü. Aynı sebepten dil olarak da sadece [[Arapça]]yı öğrendi. Annesinin ölümü üzerine 12 yaşında babasıyla birlikte [[İstanbul]]'a geldi. 1897'de [[Galatasaray Sultanîsi]]'ne yatılı olarak verildi. Hâşim'in sanat ve edebiyata ilgisi Galatasaray Sultanîsi'nde başlar. Bilinen ilk manzumesi "Leyâl-i Aşkım" 1901'de "[[Mecmua-i Edebiyye]]"de yayınlandı. Bu dönemde [[Muallim Naci]], [[Abdülhak Hâmid]], [[Tevfik Fikret]] ve [[Cenab Şahabeddin]]'in tesiri altında kaldı. Son sınıfta iken Fransız şiirini ve sembolistleri tanıdı. Bundan sonra kendi şahsiyetini gösterdi ve ilk şiirlerini kitaplarına almadı. 1905 - 1908 yılları arasında yazdığı ve [[Piyâle]] kitabına aldığı "Şi'r-i Kamer" serisindeki şiirleri hayal zenginliği, iç ahenkteki kuvvet ve büyük telkin kabiliyeti ile dikkat çekti ve beğenildi. 1909'da kurulan [[Fecr-i Âtî]]'ye girdi. 1907'de mezun olunca [[Tekel|Reji İdaresine]] memur olarak girdi. Bir taraftan da [[Mekteb-i Hukuk]]'a devam etti. [[I. Dünya Savaşı]]'ndaki askerliği (1914 - 1918) sırasında Çanakkale Cephesinde bulundu. Ayrıca Anadolu'nun çeşitli yerlerini görme fırsatı buldu. 1924'te [[Paris]]'e, 1932'de de hastalığı sebebiyle [[Frankfurt]]'a gitti. Çeşitli yerlerde memur olarak çalışan Ahmet Hâşim, daha çok öğretmenlik yaptı. Sanâyi-i Nefise Mektebi'nde ([[Güzel Sanatlar Akademisi]]) [[mitoloji]] dersleri hocalığı ve [[Mülkiye Mektebi]]'ndeki [[Fransızca]] öğretmenliği görevlerine ölünceye kadar devam etti.