1821-1823 Osmanlı-İran Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark

'''1821-1823 Osmanlı-İran (Kaçar) Savaşı''', [[Osmanlı Devleti]] ile [[İran]]'daki [[Kaçar Hanedanı]] arasında [[1821]]-[[1823]] yılları arasında [[Irak]] ve [[Doğu Anadolu]]'da yapılmış olan bir dizi savaştır. [[1813]] yılındaki [[Gülistan Antlaşması]] ile [[Kuzey Azerbaycan]] ve [[Kafkaslar]]'da [[Ruslar]]a büyük ölçüde toprak kaptıran [[İran]]'daki [[Kaçar Hanedanı]], bu toprak kayıplarını [[Osmanlılar]]'dan toprak alarak telafi etmek istediği için, Avrupalıların da kışkırtmalarıyla [[Bağdat Eyaleti|Bağdat]] ve [[Şehrizor Eyaleti|Şehrizor]] bölgelerine saldırılar düzenledi. Sınır olaylarının ve saldırıların yoğunlaşması üzerine [[II. Mahmut]], [[İran]]'a savaş ilan etti (1820).

İran orduları, Osmanlı idaresinden memnun olmayan, [[Doğu Anadolu]]'daki bazı [[İran]] ([[Kaçar Hanedanı|Kaçar]]) yanlısı [[aşiret]]lerin de yardımıyla [[Doğu Beyazıt]] ve [[Bitlis]]'i aldıktan sonra [[Erzurum]] ve [[Diyarbakır]]'a doğru iki koldan ilerlediler. Savaş Osmanlılar'ın aleyhine devam ederken İran Ordusunda büyük bir [[kolera]] salgını başladı. İran Ordusu'nun ağır kayıplar vermesi üzerine Kaçar hükümdarı [[Feth Ali Şah]] barış istedi ve [[Erzurum Antlaşması]] yapıldı. Bu antlaşmayla [[Kaçar Hanedanı|İran]] ele geçirdiği yerleri geri vererek eski sınırlarına çekilmeyi kabul etti.