Hüseyin Siret Özsever: Revizyonlar arasındaki fark

{{unreferencedKaynaksız|tarih=Mayıs 2015}}

[[Mülkiye Mektebi]]'ni bitirdi. [[Hariciye Mektebi]] kaleminde ve [[Nafia Tercüme]] kaleminde çalıştı. [[II. Abdülhamid]]'in [[siyaset]]ine karşı olduğu için Hısnımansur'a ([[Adıyaman]]) tahrirat katibi tayin edildi ([[1897]]); fakat bir [[İngiliz]] [[gemi]]siyle [[Kahire]]'ye, [[Mahmud Celaleddin Paşa]]'nın daveti üzerine oradan [[Paris]]'e gitti. Paris'teyken İstanbul [[hükümet]]i tarafından [[idam]]a mahkûm edildi.

1896-1898 yılları arasında Edebiyat-ı Cedide topluluğunda yer alan şair, bu dönemde dil, şekil, tema ve sanat anlayışı bakımından Edebiyât-ı Cedîde’nin ortak özelliklerini sürdürür. Şiirlerinin çoğunda aşk, kadın, tabiat ve özlem gibi bireysel temaları işler.

[[İkinci Meşrutiyet|Meşrutiyet]]'in ilanından ([[1908]]) sonra [[Türkiye]]'ye döndü. [[Vilayet]] mektupçuluğuna ve Hazinei Evrak Müdürlüğü'ne tayin edildi; [[İsviçre]]'ye gitti. Mütarekeden sonra İstanbul'a döndü; [[edebiyat]] [[Öğretmen|öğretmenliğiöğretmen]]liği ve Hariciye nezareti mektupçuluğu yaptı. Edebiyatı Cedide topluluğu içinde [[Tevfik Fikret]]'in etkisi altında kalarak yazdığı [[şiir]]lerinden [[nazım]] tekniğine ve [[dil]]e önem verdi. 1900'de Adıyaman'a sürüldükten sonraki şiirlerinde [[Ömer Senih]] takma adını kullandı. Son şiirlerinde [[hece ölçüsü]]nü denedi; dilde sadeliği benimsedi.