I. Muâviye: Revizyonlar arasındaki fark

'''Muaviye bin Ebu Süfyan''', ([[Arapça]]: '''معاوية بن أبي سفيان''' Mu'āviyye ibn Ebu-Sufyān) (d. 602 - ö. 6 Mayıs 680) [[İslam Devleti]]'nin Hz.[[Ali bin Ebu Talib|Ali]]'den sonraki [[halife]]si ve [[Emevi Hanedanı]]'nın kurucusu.

Müslüman olmadan önce [[Uhud Savaşı]]'nda ve [[Hendek Savaşı]]'nda [[Mekke]]li paganların komutanı olarak Hz.[[Muhammed]] komutasındaki [[Müslümanlar]]a karşı savaşan [[Ebu Sufyan bin Harb]]'in oğludur. Annesi [[Kureyş]]'in başkanlarından olan "[[Utbe bint Rebia]]"'nın kızı [[Hind bint Utbe]]'dir.<ref name="ucok">Üçok, Bahriye (1968), ''İslam Tarihi: Emeviler - Abbasiler'', Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları say.27</ref>

Hz.Ali ile savaştı, [[Mısır]]'ı ele geçirdi veHz.ve Ali'nin 661 yılında [[suikast]]e uğrayarak öldürülmesinden sonra halifeliği Hz.[[Hasan]]'dan devr alarak halifeliğini ilan etti. [[661]]'den [[680]]'e kadar [[İslam Devleti]]'ni yönetti.

Hz.[[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]], Mekke'de yeni dini duyurmaya başladığında Abd-Şems ailesinin çoğu ona karşı çıktı. [[Hicret]] etmesine neden oldular ve ardından Müslümanlara karşı açılan tüm savaşlara katıldılar.

Hz.[[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]] karşıtlarına merhametli davrandı. Ordusuna katılıp önemli görevlere gelmelerine müsaade etti.<ref name="ibnkathir">Hafiz Ibn Katheer (İngilizce çev. Yoosuf Al-Hajj) (2012) ''Caliphate of Banu Umayyah From Al-Bidayah Wan-Nihayah Ibn Kathir'' Darusselam ISBN 9786035000802 say.113 {{ing}} Ibni Kathir Tarihi'nin kısaltılmış İngilizce çevirisi</ref> [[632]] yılında peygamberin ölümünden sonra ise [[Suriye]]'deki [[Bizans İmparatorluğu|Bizans]] ordusuna sefere giden orduya katıldı. Orduda yükselerek büyük nüfuz sahibi oldu. İkinci halife Hz.[[Ömer bin Hattab]] tarafından Şam'ın valisi olarak atandı. Üçüncü halife Hz.[[Osman bin Affan]] döneminde ise halife tarafından [[Suriye]] eyalet valiliğine getirildi.

[[Muaviye]], kardeşi Yezidin [[640]]'da vefatı üzerine Hz.[[Ömer bin Hattab]] tarafından Şam valiliğine atandı. Osman bin Affan zamanında valiliği sırasında [[Suriye]]'nin tamamını yönetimi altına aldı. Yöre ahalisi ve askeri üstünde dikkate değer şekilde etki sahibi oldu. Yavaş–yavaş dahilden kendi devletinin alt yapısını atmaya başladı. [[647]] yılına gelindiğinde [[Bizans İmparatorluğu|Bizans]]'ın saldırılarına dayanabilecek güçte bir ordu oluşturmuştu. Ardından [[649]]'da [[Kıbrıs]]'ı ve [[654]]'te [[Rodos]]'u aldı. [[655]] yılında [[Likya]] açıklarında Bizans donanmasını ağır bir yenilgiye uğrattı. Aynı süre içinde [[Anadolu]]'ya defalarca sefere çıkıldı.

Bu askeri girişimlerinin tamamını Hz.Ali'nin [[halife]] olmasının ardından durdurdu.

[[Şii]]ler,Hz. Muhammed bin Abdullah'dan sonra hilafet'in Ali ve soyuna ait olduğunu savunur ve [[Sünni]]lerin meşru ve dince makbul kabul ettikleri ilk üç halifenin ([[Ebu Bekir]], [[Ömer ibn Hattab|Ömer]] ve [[Osman bin Affan|Osman]]'ın) hilafeti Ali'den gasp ettiklerine inanırlar. Yezid'in babası Muaviye konusunda da yine bir benzerlik vardır.

[[Şii]]ler, [[I. Yezid]] hakkındaki görüşlerin benzerlerini Ali'nin hilafetine karşı çıktığı için Muaviye için de sürdürürler; ancak [[Sünni]]ler ise Muaviye'nin bir "[[içtihad]]" yaptığını ve içtihadında yanılsa bile peygamberin [[sahabe|eshab]]ından ve [[Kuran]]'ın [[vahiy katipleri]]nden biri olduğu gerekçesiyle hakkında kötü ifadede bulunmaktan kaçınırlar. Buna karşın aralarında [[Ebu Hanife]]'nin de olduğu birçok [[Sünni]] alimi ise Hz.Ali halife iken, Hz.Ali'nin hilafetini tanımayıp ikinci halife olarak ortaya çıkan Muaviye'ye karşı,Hz. [[Muhammed bin Abdullah|Muhammed]]'in "''Bir halife varken, sonradan çıkan ikinci bir halifenin katlinin vacib olması''"<ref>Müslim, İmâre 46, Hadis No: 3431.(Ayrıca bk. Nesâî, Bey’at 25; İbni Mâce, Fiten 9)</ref><ref>(Ebu Said el-Hudri, Müslim; Tefsir-i Kurtubi, c. 1, sf. 185)</ref> kuralını uygulamayan Muaviye taraftarlarının, bu tutumları ile açıkça hatalı olduklarını ve [[haram]] işlediklerini açıklamışlardır.