|
[[File:Thomashillgreen.jpg|thumb|left|[[Thomas Hill Green|T.H. Green]]]]
Modern liberaller refah anlayışını, fırsat eşitliği temelinde savunmuşlardır. bireyBirey ve gruplar, mevcut sosyal koşullardan dolayı zarara uğruyorlarsa, devletin bu zararları azaltmak ya da ortadan kaldırmak için üstlenmesi gereken sosyal sorumlulukları vardır. Yurttaşlar, konut edinme, eğitim ve çalışma hakkı gibi çeşitli refah ve sosyal haklara sahiptir.<ref name="sosyalliberal">{{Cite book|last=Heywood |first=Andrew |title=Siyasi İdeolojlier
|publisher=[[Adres Yayınları]] }}</ref>
Liberal gelenek içindeki en belirgin kopuş, İngiliz filozof T.H. Green'in 19. yüzyılın sonlarına doğru yaptığı çalışmalar çerçeviSindeçerçevesinde olmuştur. Green klasik liberalizm tarafından savunulan denetimsiz kar arayışının, yeni adaletsizlik ve yoksulluk biçimlerinin ortaya çıkmasına yol açacağını düşünüyordu. Green'e göre bireyler salt bireysel değil, sosyal sorumluluklar da taşırlar. Negatif özgürlük sadece birey ürendekiüzerindeki dışsal sınırlamaları kaldırır ve bu da bireye tercih özgürlüğü sağlar. KarınıKârını azamileştirme peşindeki iş dünyası dikkate alındığında negatif özgürlük, mümkün olan en düşük ücretle emeğin satın alınması becerisini haklılaştırır. Bu açıdan ekonomik özgürlük sömürüye yol açabilir. Green iş sözleşmelerinin eşit veya özgür bireyler arasında yapılmadığını savlar. işçilerinİşçilerin tek alternatifleri sefalet veya açlıktan ölmek olduğu için işi kabul etmek zorundayken işverenler çok sayıdaki işçi arasından işlerine yarayan işçileri seçme lüksünün tadını çıkarır. bundanBundan dolayı, piyasadaki tercih özgürlüğü bireysel özgürlük için yeterli bir kavramlaştırma değildir. <ref name="sosyalliberal"></ref>
Bazı açılardan modern liberalizm, liberalizm ile sosyalizm arasındaki ayrımın ortasında durmaktadır. 19. yüzyılda sonlarında ortaya çıkan yeni liberaller, Fabian sosyalizminden etkilenmişlerdi. Bu çakışma, özellikle John Rawls'un eserleri çerçevesinde biçimlenen ve sosyal demokratik liberalizm olarak adlandırılan anlayışın ortaya çıkışıyla 20. yüzyılın ikinci yarısında sıkça telaffuz edilmeyedillendirilmeye başlanmıştır.
Modern liberaller sadece sosyal refah sağlamakla kalmamış ekonomilerini yöneterek serveti dağıtma işlerine de girişmiştir. Bu, sosyal liberalizm açısından serbest piyasa ve laissez faire ekonomisinin ikinci kez reddiydireddidir.
==== Tarihçe ====
[[File:Wpa1.JPG|thumb|right|Yeni Düzen politikaları doğrultusunda hükümet işsizlere iş sağlamıştır.]]
20. yüzyıl boyunca liberal partiler ve hükümetler genellikle sosyal refah davasını kuvvetle savunmuşlardır. ingilteredeingiltere'de refah devletinin temelleri, birinci dünya savaşından önce Asquith liberal hükümeti tarafından atılmıştı. Bu hükümet, yaşlılık aylığı ve sınırlı da olsa bir sağlık ve işsizlik sigortası sistemini uygulamaya koymuştu. İngiliz refah devleti uygulamaları, modern liberallerden William Beveride tarafından kaleme alının 1942 Beveridge raporunaRaporuna göre ikinci dünya savaşından sonra daha da genişletilmişgenişletilmiştir. Bu uygulama, tüm yurttaşlara kapsamlı bir sosyal güvenlik sistemi oluşturmayı taahhüt ediyordu. <ref name="sosyalliberal"></ref>
ABD'de ise liberal refahçı anlayış 1930'larda F.D.Roosevelt in yönetimi altında geliştirilmiştir. Roosevelt'in Yeni Düzen politikası çerçevesinde işsizlik, yaşlılar , çocuklar, dullar ve körler için kamusal yardım uygulamaya konmuştur. Onun politikaları ölümünden sonra da devam etmiştir. 1960'larda John Kennedy'nin yeni sınır siyasaları ve Lyndon Jonson'un Büyük Toplum programı çerçevesinde en üst düzeye ulaşmıştır. <ref name="sosyalliberal"></ref>
| 